Ἐμμονή...«Θεσσαλονίκη,μητέρα τοῦ Ἰσραήλ» (μέρος β΄)

 

«Ἡ ἑβραϊκή Σαλονίκη,ἡ Σαλονίκη,ὅπως λένε οἱ Ἰσραηλινοί,«ἡ Μητέρα τοῦ Ἰσραήλ» ὅπως συνηθίζουν νά τήν ἀποκαλοῦν οἱ ἑβραῖοι.Μόλις φθάσεις στήν Θεσσαλονίκη καταλαβαίνεις πώς τό ἑβραϊκό παρελθόν πλανᾶται στόν ἀέρα...Θά σᾶς ὁδηγήσουμε σέ μία ὅμορφη,συναισθηματική,ἱστορική καί φιλόξενη Σαλονίκη » (ἀπό ἐδῶ)

Το μεγάλο κύμα Ισραηλινών τουριστών προς τη «Μητέρα του Ισραήλ», όπως αυτοί αποκαλούν τη Θεσσαλονίκη, ξεκίνησε το 2012. «Ήταν μια πολύ καλή συγκυρία. Στη συνεχή τουριστική αύξηση από τη μια συνέβαλε η ψυχρότητα στις σχέσεις Τουρκίας - Ισραήλ μετά και το αιματηρό επεισόδιο με το πλοίο ‘Μαβί Μαρμαρά’ και από την άλλη το τουριστικό άνοιγμα του Γιάννη Μπουτάρη στο Τελ Αβίβ προκειμένου η πόλη να ξανακερδίσει τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της» εξηγεί ο κ. Ρομπίσα και συμπληρώνει: «Γενικά αν σκεφτεί κανείς ότι το κομμάτι της εβραϊκής κληρονομιάς στη Θεσσαλονίκη ήταν παρατημένο τα προηγούμενα χρόνια ήταν σαν έχει μια φλέβα χρυσού η πόλη και να μην την εκμεταλλεύεται».

...

« Έχω ακούσει πολλές ιστορίες από μικρή ηλικία για τη Θεσσαλονίκη και καταλάβαινα πόσο σημαντική πόλη είναι για μας...»

Λεωφόρος τῶν «Πύργων» ἤ «Ἐξοχῶν» (φωτό)

...ιδιαίτερο ενδιαφέρον δείχνουν για τους «εβραϊκούς τόπους» όπως είναι η περιοχή των Εξοχών-στην περιοχή της παλιάς νομαρχίας-και διατηρούνται εκεί κάποιες βίλες οι οποίες ανήκαν σε Εβραίους προπολεμικά όπως η casa Bianca, η βίλα Αλλατίνι αλλά και το κτίριο όπου στεγάζεται σήμερα η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το Μνημείο που ανεγέρθηκε στο χώρο της πανεπιστημιούπολης του Α.Π.Θ., σε ανάμνηση του παλαιού εβραϊκού νεκροταφείου που καταστράφηκε το 1942. Σημείο αναφοράς των Ισραηλινών τουριστών στη Θεσσαλονίκη είναι και οι συναγωγές Γιαντ Λεζικαρόν και Μοναστηριωτών, το μνημείο του Ολοκαυτώματος των αδελφών Γκιλντ, το εβραϊκό Μουσείο, το Γενί Τζαμί, του Ντίνο Φερνάντεζ-Ντίαζ, και του Ντονμέ Μεχμέτ Καπαντζή, η στοά Σαούλ, η αγορά Μοδιάνο, τα Λαδάδικα αλλά και ο παλαιός σιδηροδρομικός σταθμός απ’ όπου έφευγαν τα βαγόνια με προορισμό τα στρατόπεδα του θανάτου Άουσβιτς και Μπιρκενάου...(Ἀπό : Θεσσαλονίκη : Ἰσραηλινοί «ἐπιστρέφουν» στήν γειτονιά τους)

Thessaloniki in Jewish Eyes

Ο Ηλίας Χρυσοχοΐδης (Ilias Chrissochoidis) είναι ιστορικός ερευνητής, συγγραφέας, συνθέτης και πιανίστας. (ἐδῶ)

φωτό ἀπό τό βίντεο,ἐδῶ

Γιά τό ἄν ἔχῃ σχέσιν μέ τόν γνωστό μας Χρυσοχοΐδη/Κοεντζόγλου,δέν μπόρεσα νά ᾿βρῶ κάτι,ἀφοῦ στό διαδίκτυο μόνον βασικά πράγματα (περί σπουδῶν καί τίτλων) ὑπάρχουν γιά τόν ἐν λόγῳ Ἠλία Χρυσοχοΐδη. Οὐδέ κάν τόν τόπο καταγωγῆς του βρέ παιδί μου δέν ἀναγράφει στό βιογραφικό του ! Τέτοια μυστικοπάθεια; ! Ἀλλά τούς τίτλους,τά βραβεῖα,τίς θέσεις μέ τό νί καί μέ τό σίγμα ! 

Αὐτός λοιπόν,βασίσθηκε στίς «μαρτυρίες τοῦ Ζάκ Ἀμπραβανέλ» γιά νά συγγράψῃ τό ἀνωτέρῳ θέλοντας,ὅπως λέει,νά τιμήσῃ τά 100 χρόνια ἀπό τήν ἀπελευθέρωσιν τῆς Θεσσαλονίκης. Αὐτός ὁ  Ζάκ Ἀμπραβανέλ,λέει,ἦταν γόνος ἑβραϊκῆς ἱστορικῆς οἰκογενείας ἀπό τήν Πορτογαλία,κάποιοι ἐκ τῶν ὁποίων βρέθηκαν στήν Θεσσαλονίκη. 

Εἶχαν καί οἰκόσημον οἱ Ἀμπραβανέλ,ἀλλοίμονον...(ἀπό ἐδῶ ) 

Η οικογένεια Abravanel ( Εβραϊκά :  אברבנאל ), γράφεται επίσης ως Abarbanel , Abrabanel , Avravanel , Barbernell ή Barbanel , που κυριολεκτικά σημαίνει Ab (πατέρας) Rabban (ιερέας) El (του Θεού) είναι μια από τις παλαιότερες και πιο διακεκριμένες εβραϊκές οικογένειες. Αρχικά πρωτοστάτησε στην Ιβηρική χερσόνησο κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Τα μέλη του ισχυρίζονται ότι εντοπίζουν την καταγωγή τους στον Βιβλικό Βασιλιά Δαβίδ . Τα μέλη αυτής της οικογένειας ζούσαν στη Σεβίλλη ,στην Κόρδοβα (ισπανική επαρχία), Καστίλλη-Λεόν και στο Καλατάουντ . Η Σεβίλλη είναι εκεί όπου κάποτε κατοικούσε ο πιο εξέχων εκπρόσωπός του, ο Ντον Ιούδα Αμπραβανέλ .

Ο Don Judah Abravanel ήταν ταμίας και εισπράκτορας φόρου υπό τον Sancho IV (1284–95) και τον Ferdinand IV (1295–1312)...

Ένα άλλο επιφανές μέλος της οικογένειας ήταν ο Σαμουήλ της Σεβίλλης...Είχε μεγάλη επιρροή στην αυλή της Καστίλης. Το 1388 υπηρέτησε ως βασιλικός ταμίας στην Ανδαλουσία. Κατά τη διάρκεια των αντι-εβραϊκών ταραχών του 1391 μετατράπηκε αναγκαστικά σε χριστιανό με το όνομα Juan Sánchez (de Sevilla) και διορίστηκε ελεγκτής στην Καστίλη. 

...Ο Samuel Abravanel, ο εγγονός του Don Judah Abravanel, εγκαταστάθηκε στη Βαλένθια και ο γιος του Samuel, ο Ιούδας (και ίσως ο ίδιος ο Ντον Ιούδα), έφυγε για την Πορτογαλία . Ο Ισαάκ, ο γιος του Ιούδα, επέστρεψε στην Καστίλη , όπου έζησε μέχρι την εποχή της μεγάλης απέλασης των Εβραίων από την Ισπανία το 1492.

Isaac ben Judah Abarbanel : Σε ηλικία είκοσι ετών, έγραψε για την αρχική μορφή των φυσικών στοιχείων, για θρησκευτικά ζητήματα και προφητεία. Μαζί με τις πνευματικές του ικανότητες, έδειξε πλήρη γνώση των οικονομικών θεμάτων. Αυτό τράβηξε την προσοχή του βασιλιά Afonso V της Πορτογαλίας που τον προσέλαβε ως θησαυροφύλακα....(ἐδῶ)

 

Στη συνέχεια, με τους τρεις γιους του, τον Ιούδα, τον Ιωσήφ και τον Σαμουήλ, ο Ισαάκ πήγε στην Ιταλία . Οι απόγονοί τους, καθώς και άλλα μέλη της οικογένειας που έφτασαν αργότερα από την Ιβηρική χερσόνησο, έχουν ζήσει στην Ολλανδία,την Αγγλία,την Ιρλανδία,τη Γερμανία,την Τουρκία,την Ελλάδα και την Αμερική από τον δέκατο έκτο αιώνα.

Η στενή σχέση της οικογένειας με εκείνη της Ιβηρικής φανερώνεται από έναν Λαντίνο που λέει στη Θεσσαλονίκη : "Ya basta mi nombre ke es Abravanel" : "Αρκεί το όνομά μου να είναι Abravanel".

Ο Ντον Ισαάκ Αμπραβανέλ έγραψε ότι οι πρόγονοί του κατάγονταν από τον Βασιλιά Δαβίδ, αλλά αυτό αμφισβητήθηκε λόγω έλλειψης πηγών...

Maurice Abravanel ( γεν . 1903 στη Θεσσαλονίκη, Ελλάδα - 1993 στο Σολτ Λέικ Σίτι , Γιούτα) ) μεγάλωσε στη Λωζάνη της Ελβετίας και, μετά τη μετανάστευση στις ΗΠΑ, έγινε ο διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας της Γιούτα . (ἐδῶ)

 Μέ ἁπλά λόγια οἱ Ἀμπραβανέλ ἐντρύφησαν στήν φορο-εἰσπρακτική,ἀφοῦ ἐπέτυχαν νά προσκολληθοῦν στίς βασιλικές αὐλές τῆς Ἰσπανίας καί Πορτογαλλίας. Ξέρετε πώς χαρακτηρίζουν σήμερα τήν θέσι τοῦ φορο-εἰσπράκτορα; Ὑπουργός Οἰκονομικῶν ! 

Διαβάζουμε σχετικῶς μέ τό βιογραφικό τοῦ Ζάκ Ἀμπραβανέλ : 

Οἱ ἀναμνήσεις τοῦ Ζάκ ἀπό τήν Σαλόνικα..(φωτό).

Ο Jacques-José Abravanel ήταν γραμμικός απόγονος του μεγάλου κλάδου του προερχόμενου απο τον διάσημο άντρα φιλόσοφο και σχολιαστή, Δον Ισαάκ Αμπραβανέλ που στην ηλικία των είκοσι ετών ήταν υπουργός Οικονομικών των βασιλέων της Πορτογαλίας Alfonso V και Ιωάννη Β, και αργότερα των Ferdinand και Isabella των Ηνωμένων Βασιλείων της Αραγονίας και της Καστίλης. Η οικογένεια του στην Σαλόνικα έχει τις ρίζες της στην Ιταλία, στην πόλη της Φεράρα.

...Ο Ζάκ ηταν πολύ περήφανος για την καταγωγή του την οποία θεωρούσε ως αποστολή :«Αυτή η αποστολή - είπε - έχει την «υποχρέωση για κάθε Abravanel έτοιμο και σε θέση να το κάνει, να βοηθήσει τους άπορους και να σώσει τον ομόφυλό του απο τον κίνδυνο». Εξ όσων γνωρίζω, η πρώτη αναφορά που συναντώ για αυτή στην ιστορία της οικογένειάς μου προέρχεται από Don Ισαάκ Αμπραβανέλ της Πορτογαλίας, ο οποίος έσωσε τους Εβραίους,200/250 από το να ληφθούν ως σκλάβοι στη μάχη της Arzila του Μαρόκο. Έκτοτε, όλη η οικογένειά μου διακρίθηκε στην  εκπλήρωση αυτής της αποστολής, η καθεμία ανάλογα με τις ικανότητές της και τον κλάδο της επιχείρησής της ».

Αὐτά γιά τόν ἰσόβιο ἐπί τιμή  Πρόξενο τῆς Πορτογαλίας (ἀπ᾿ὅτι καταλάβατε δέν ἄφησαν ποτέ τήν ταυτότητα τοῦ Πορτογάλου ὑπηκόου,οἱ Ἀμπραβανέλ...),στοῦ ὁποίου τ᾿ἀπομνημονεύματα γιά τήν Σαλόνικα,ἀναφέρεται ὁ Χρυσοχοΐδης. Ἐμεῖς τά βρήκαμε ἐδῶ,ὅπου μπορεῖτε νά διαβάσετε ὅλο τό βιογραφικό καί βεβαίως τίς πάρα,μά πάρα πολλές διακρίσεις καί τιμές πού ἔλαβε...

........

Ὁλόκληρο τό θέμα : «Απο την Σαλονίκη στην Θεσσαλονίκη :η μαρτυρία του Ζάκ Αμπραβανέλ»,ἐδῶ

Κατά τά ἄλλα,ἐπισημαίνει,ὁ Ἠλίας Χρυσχοΐδης,ἀπό τά ἀπομνημονεύματα τοῦ Ἀμπραβανέλ,γιά τούς «εἰσβολεῖς,βρώμικους Ἕλληνες» πού ἤθελε νά τούς πυροβολήσῃ,τυλιγμένος μέ τήν τουρκική σημαία,ἀλλά καί τά συμπεράσματά του (!!!) πώς οἱ Ἕλληνες πλήρωσαν τούς τούρκους,γιά νά πάρουν τήν Θεσσαλονίκη ! 

Καί νά προσθέσω κάτι πού μοῦ ἔκανε πολλή ἐντύπωσιν,ὡς παρένθεσιν: Γιά νά εἶναι τόσο «πωρωμένο» ἕνα 5χρονο,φαντασθεῖτε πῶς τό εἶχαν γαλουχήση οἱ τῆς οἰκογενείας του ! Μία οἰκογένεια πού ἄν καί ἑβραϊκή εἶχε ἀποδεχθῆ σέ τέτοιο βαθμό τήν τουρκιά καί ἀναλόγως γαλουχοῦσε τά παιδιά της,τά ὁποῖα ἔβλεπαν μόνον ἐχθρούς ὅσους βρίσκονταν ἀπέναντι στόν Σουλτάνο καί τήν κυριαρχία του,ἀκόμη κι᾿ἄν ἐπρόκειτο γιά ἕνα ἔθνος καί  τόν ἀγῶνα του ν᾿ἀπελευθερώσῃ τά χιλιόχρονα πατρῶα χώματά του ! 

Καί ἐρωτῶ : Αὐτή ἡ οἰκογένεια,ἡ ὁποία καμαρώνει γιά τίς ῥίζες της ἀπό τόν Δαυΐδ,δέν εἶπε ποτέ στά παιδιά της ποιανοῦ χώματα κατεῖχαν οἱ ὀθωμανοί;Γιά τόν τόπο αὐτό πού τούς φιλοξένησε,μετά τόν διωγμό τους ἀπό τήν Ἰβηρική,δέν τούς εἶπαν σέ ποιόν ἀνῆκε; Ποιοί ἦσαν οἱ κάτοχοι αὐτοῦ,ἐπί χιλιετηρίδες;

 Ὅμως,τόν τόπο τῆς Παλαιστίνης τόν διεκδικοῦν ὡς πατρῶο,μέ τά ὅποια ἀποτελέσματα γιά τούς Παλαιστινίους ἀπό τό ᾿47 ἕως σήμερα,προφανῶς τό δικαίωμα πατρῶων ἐδαφῶν ἀνήκει μόνον σ᾿αὐτούς...

Κλείνει ἡ παρένθεσις.

Ἡ μάχη τοῦ Σαρανταπόρου 

  

Αὐτά γράφει, ὁ ἱστορικός (;) Χρυσοχοΐδης,ὑποτίθεται πρός τιμή τῶν 100 χρόνων ἀπό τήν ἀπελευθέρωσιν τῆς Συμπρωτευούσης τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους,χωρίς νά κάνῃ καμμία ἀναφορά στήν μάχη τοῦ Σαρανταπόρου καί τῶν Γιαννιτσῶν καί τίς περίτρανες νῖκες τῶν ἑλληνικῶν στρατευμάτων πού ἄνοιξαν τόν δρόμο γιά τήν ἀπελευθέρωσι τῆς Θεσσαλονίκης ! Τί ἱστορικός εἶναι αὐτός; ! Ἄ ναί,ἱστορικός γιά τήν ἀπόδειξιν τοῦ «Θεσσαλονίκη ἡ μητέρα τοῦ Ἰσραήλ» ! 

Ἡ μάχη τῶν Γιαννιτσῶν

Καί ἀφοῦ ἀναφερθήκαμε στήν «ἱστορική οἰκογένεια τῶν Ἀμπραβανέλ» καί τά ἀπομνημονεύματα τοῦ Ζάκ,γιά τήν Σαλονίκη,ὑπάρχει ἕνα ἱστολόγιο τό ὁποῖο ὀνομάζεται Ἀμπραβανέλ.Ἐκεῖ λοιπόν βρήκαμε ἕνα ...ἐνδιαφέρον,ἀπό κάποια ἄποψιν, θέμα σχετικῶς μέ τό ἑβραϊκό νεκροταφεῖο στήν Θεσσαλονίκη : 

...έχουμε ένα εβραϊκό νεκροταφείο με 350.000 τάφους σε βάθος 18 αιώνων. Τουλάχιστον 50 από τα 350 στρέμματα είχαν σύγχρονους τίτλους ιδιοκτησίας και τα υπόλοιπα ήταν διεκδικήσημα. Το 1942 η Χριστιανική ελίτ της πόλης αιτείται στους Γερμανούς για την άδεια καταστροφής του νεκροταφείου. Το 1944 το ελληνικό κράτος το προσαρτά ως «εγκατελειφθέν». Μετά τον πόλεμο Δημόσιο/Δήμος/ΑΠΘ/Χριστιανική κοινωνία συνεχίζουν να το καταστρέφουν και να το λεηλατούν. 

Το 1961 η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης ζητάει επίσημα την επιστροφή του από αυτούς που το έκλεψαν. Για 38 χρόνια δεν γίνεται τίποτα. Στο τέλος η ΙΚΘ αποζημιώνεται για 7 στρέμματα, χαρίζει 243 στο Κράτος που την είχε κλέψει ενώ οι ίδιοι φορείς που πρωταγωνίστησαν στην καταστροφή συνεχίζουν να είναι εχθρικοί. Αν σας φαίνονται παρανοϊκά και οι Εβραίοι καταλήγουν και κερατάδες και δαρμένοι ξαναεπιστρέφω στο πώς το εξηγούν οι Εβραίοι: «highly unpopular»...(ἐδῶ)

Ἄ,μάλιστα.Οἱ ἑβραῖοι χαρίζουν τεράστιες «δικές τους ἐκτάσεις» στήν Θεσσαλονίκη,ὑπέρ τοῦ δημοσίου; Χμμ...

Ἐμεῖς,κάπως ἀλλιῶς γνωρίζουμε τά πράγματα,σχετικῶς μέ τό ἄν «χαρίζουν» ἐκτάσεις,οἱ ἐν λόγῳ  : 

«Ἐπιτήδειοι»; «Σκάνδαλον»; Ποιός τά λέει αὐτα;

Καί νά κλείσουμε,πάλιν ἀπό τό ἴδιο ἱστολόγιο,ὅπου στοχοποιεῖται ὁ γνωστός σκιτσογράφος Στάθης,ὡς ἀντισημίτης καί ὑβριστής τῶν ἑβραίων ! Ἐπίσης ἐνδιαφέρον...

« ...Ο Στάθης (Σταυρόπουλος) είναι ένας σκιτσογράφος που μισεί τους Εβραίους. Μισεί εμένα, μισεί τη μάνα μου, το πατέρα μου, τα παιδιά μου. Για την ακρίβεια πιστεύει οτι οι Εβραίοι είναι μια «πέμπτη φάλαγγα», «τρομοκράτες», «αργυρώνητοι» δηλαδή οτι ξεπουλιόμαστε για τα λεφτά, «αλληλοπροστατεύονται», είναι «καρκίνωμα», «μαύρη χειρ» δηλαδή παρακρατική οργάνωση υπεύθυνοι για πολέμους, «σιδερένια φτέρνα» δηλαδή καπιταλιστές ολιγάρχες που συντρίβουμε τους εργάτες. 

Οχι όλοι βέβαια: μόνο οι κακοί εβραίοι, οι πράκτορες της Μοσσάντ. Τα στερεότυπα των Εβραίων που λειτουργούν ως εσωτερικοί υπονομευτές, μέρος μια παγκόσμιας ομάδας που αλληλοϋποστηρίζεται ενάντια στον αγνό εργαζόμενο με σκοπό το χρήμα που δε διστάζει να προκαλεί πολέμους είναι λέξη προς λέξη οι ίδιες κατηγορίες που εκτόξευαν οι γερμανοί ναζιστές. 

Ταυτόχρονα ο Στάθης φροντίζει να δηλώσει urbi et orbi οτι οι Ελληνες δέχονται μια επίθεση που θέλει να λυγίσει την αντίσταση τους, (φαντάζομαι απέναντι σε μια άρρητη Νέα Τάξη Πραγμάτων και τους ρητούς εβραίους πράκτορες της). 

Για αυτό και πιστεύει οτι κάνουμε επίθεση στα όπλα των Ελληνων που είναι ο εθνικισμός τους (κατά Στάθη ο πατριωτισμός) – η αρχαιοπληξία τους (κατά Στάθη τα ανθρωπιστικά γράμματα) – ο ελληνοκεντρισμός τους (κατά Στάθη η αυτογνωσία) και η καθυστέρηση (κατά Στάθη η λαϊκή παράδοση)...

-ὁλόκληρο τό θέμα : Στάθης :ὁ ἄνθρωπος πού ἔβριζε τούς ἑβραίους- ( ἐάν δέν σᾶς ἀνοίγει,τό πιθανώτερο ἀφοῦ τό ἔχει ἰδιωτικό,μπορεῖτε νά τό βρεῖτε καί ἐδῶ)

Πάντα ἀδικημένοι ! ! ! 

«Φίμωση του τύπου απαιτεί η πρεσβεία του Ισραήλ»,γράφει ὁ Ῥιζοσπάστης,ΕΔΩ

Ἴσως συνεχιστεῖ,κάποια στιγμή τό θέμα,ἀφοῦ εἶναι πολλές ἀκόμη οἱ γνωστές οἰκογένειες. Καί βρέ παιδί μου,ὅλοι τους σέ θέσεις ...ὑψηλές !  

Θά ᾿δοῦμε...

Ἐμμονή...«Θεσσαλονίκη,μητέρα τοῦ Ἰσραήλ» (μέρος α΄)

Ἡ Πελασγική

ΠΗΓΗ