Μια ωδή στην μνήμη, που γίνεται ολοένα και πιο κοντή. Συλλογή άρθρων και φωτογραφιών μιας εποχής που κάποιοι – επιλεκτικά – θέλουν να σβήσουν από τη μνήμη του Ελληνικού λαού, περιφέροντας ταυτόχρονα τον μπαμπούλα του «νεοναζισμού». Επικαλούμενοι μάλιστα, τις χριστιανικές τους ευαισθησίες...
Διατηρήθηκε το ύφος των συγγραφέων:
«...Τους διέταζα να γδυθούν κι ύστερα τους έβαζα να γονατίζουν στο χώμα και να σκύψουν το κεφάλι πάνω σε μεγάλες πέτρες, που είχα αραδιάσει έξω από τα διυλιστήρια της Ούλεν. Τότε έπαιρνα ένα τσεκούρι και τους έδινα μια τσεκουριά πίσω στο κεφάλι και αν δεν τους αποτελείωνα με την πρώτη, τους έδινα και δεύτερη και τρίτη ώσπου «να τα βροντήξουν». Άλλα παλικάρια, όπως ο Τζογανάκος και ο Μακαρονάς, τους έδιναν μερικές μαχαιριές στην καρδιά και κατόπιν ερχόταν αλλουνού η σειρά. Όταν κουραζόμουν, έπαιρνε άλλος τη θέση μου...». – Στέφανος Λιόλιος. Απόσπασμα καταθέσεων ενός δημίου του ΕΛΑΣ και της «εθνικής αντίστασης».
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία (Ταμείο Ασφαλίσεως Κλήρου Ελλάδος), ιδού ποιος έσφαζε τους ιερείς κατά την Κατοχή: 26 ιερείς δολοφονήθηκαν από τους Βούλγαρους επιδρομείς, 20 ιερείς δολοφονήθηκαν από τους Ιταλούς φασίστες, 75 ιερείς από τους Γερμανούς ναζιστές και ... 224 ιερείς από το ΚΚΕ, το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και την ΟΠΛΑ. Φυσικά μετά το τέλος της Κατοχής οι κομμουνιστές συνέχισαν με την ίδια και μεγαλύτερη αγριότητα το «έργο» τους.
Ιερεύς Χρήστος Ζησούλης. Εδολοφονήθη από τους συμμορίτας με κτυπήματα στην κεφαλή.
Ο ιερεύς και διδάσκαλος Νικόλαος Καράπας εξ Αλλάλης Ευβοίας. Την 1ην Ιουνίου 1944 οι κομμουνισταί τον εδολοφόνησαν κτυπώντας τον με ρόπαλο.
Ιερεύς Αθανάσιος Γεράσης εξ Αξάρακος Κονίτσης. Την 10ην Φεβρουαρίου 1948, μετά από βασανιστήρια κατεκρεουργήθη από τους κομμουνιστάς, διότι διέσωσε 25 παιδιά από το παιδομάζωμα. Οι κομμουνισταί θα σφάξουν, θα ακρωτηριάσουν και θα σταυρώσουν 450 ιερείς. Ο Θεός ας αναπαύση την ψυχήν τους.
Ο ιερεύς της Στιμάγκας Νικόλας Μπερτσεκάς συνελήφθη από το ΚΚΕ την 25η Μαρτίου 1944. Αφού του ξερίζωσαν τα νύχια και του τσάκισαν τα κόκκαλα με καδρόνια, τον έπνιξαν στα λασπόνερα ενός λάκκου. Ο Θεός ας αναπαύση την ψυχήν του.
Ο Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Λυμπρίτης. Σφαγιάσθηκε από το ΚΚΕ τον Δεκέμβριο του 1944.
Σωκράτης Καράπας, 18 ετών, μαθητής. Την 8η Ιουνίου 1944, οι κομμουνιστές τον κατακομμάτιασαν με μαχαίρια. Το έγκλημά του; Ήταν γιος ιερέα!
Εδώ και μια ιστορική φωτογραφία με οπλισμένους παπάδες. Σκεφτείτε σε τι σημείο έφεραν οι κομμουνιστές τους ιερείς ώστε αυτοί να αναγκαστούν να πάρουν όπλα για να προστατευθούν.
Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ – ΣΚΡΕΚΑ ΑΠΟ τους ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ
Όταν στη χώρα μας ξέσπασε η ξενοκίνητη κομμουνιστική ανταρσία, ως βασικοί στόχοι εξολόθρευσης των άθεων συμμοριτών, επιλέχθηκαν οι ιερείς. Αρκετοί από αυτούς, αντιλαμβανόμενοι τον θανάσιμο κίνδυνο έφυγαν από τα χωριά τους και κατέβηκαν στις πόλεις, όπου υπήρχε περισσότερη ασφάλεια. Πολλοί όμως, μη πιστεύοντας ότι κάποιος Έλληνας (όπως νόμιζαν) θα μπορούσε να τους βλάψει και αφού κανέναν δεν πείραζαν παρά μόνον επιτελούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, έμειναν. Από αυτούς, εκατοντάδες δολοφονήθηκαν με φρικτό τρόπο, όπως επί Νέρωνα και Διοκλητιανού. Μάλιστα αρκετοί σταυρώθηκαν. Όμως κανενός το μαρτύριο δεν μοιάζει τόσο με το Θείο Δράμα, όσο του ιερέα Γιώργου Σκρέκα.
Ο Γεώργιος Σκρέκας ήταν εφημέριος του χωριού Μεγάρχη Τρικάλων, πολύτεκνος, πατέρας 6 παιδιών (το μεγαλύτερο ήταν 12 και το μικρότερο αβάπτιστο). Την 27η Μαρτίου 1947, ο ιερές πληροφορήθηκε ότι οι εαμοκομμουνιστές Μεγάρχης, έκαμαν συμβούλιο στο οποίο αποφασίστηκε να τον απογυμνώσουν από κάθε περιουσιακό στοιχείο. Όντως, τη νύχτα της 27ης προς 28ης Μαρτίου μετέβηκαν οι λησταντάρτες στο σπίτι του και του αφαίρεσαν τα πάντα.
Μη αρκούμενοι όμως σε αυτά, αφού άδειασαν τους στάβλους από τα ζώα και ανάγκασαν τον πατέρα και τον θείο του ιερέα να πάνε τα ζώα στο χωριό Πρόδρομος μαζί με δύο λησταντάρτες, έκλεισαν τον ιερέα μέσα στον στάβλο και άρχισαν να τον δέρνουν άγρια, ζητώντας του και άλλα χρήματα. Η γυναίκα του, ακούγοντας τις φωνές και τις κραυγές του άνδρα της, έτρεξε στον ιούδα Αθανάσιο Ίτσιο, κομμουνιστή από τα σπουδαιότερα στελέχη του ΚΚΕ, καθώς και σε άλλα μέλη της «αυτοάμυνας» Μεγάρχης. Με δάκρυα τους εκλιπαρούσε να ελευθερώσουν τον σύζυγό της και να πάψουν να τον χτυπούν. Δυστυχώς, ο εν λόγω Ιούδας και οι άλλοι δεν θέλησαν να ακούσουν τα παρακάλια της και δεν έκαναν τίποτα για τον συλληφθέντα.
Την ίδια νύχτα παρέλαβαν τον ιερέα Γιώργο Σκρέκα αιμόφυρτο,, ημίγυμνο και ξυπόλητο και τον οδήγησαν στο χωριό Γοργογύριο. Ο μελλοθάνατος ζήτησε να δει τον εκεί ιερέα. Με δάκρυα στα μάτια είπε στον ιερέα που ήρθε να τον παρηγορήσει : «Ο Θεός γνωρίζει τι θα απογίνω. Αν με το μαρτύριο με καλεί δίπλα Του, ας είναι ευλογημένο το όνομά Του, ας γίνει το θέλημά Του».
Κατόπιν τον παρέλαβαν έφιπποι λησταντάρτες και τον έσυραν πεζό μέχρι το χωριό Τύρνα. Δεν σταμάτησαν εκεί, αλλά τον μετέφεραν σε άθλια κατάσταση πρώτα στο Ξυλοπάροικο και μετά στο Νεραϊδοχώρι. Εκεί τον βασάνιζαν από το Σάββατο του Λαζάρου, μέχρι την Μ. Παρασκευή (11 Απριλίου 1947). Γυναίκες συμμορίτισσες, που η δυσοσμία τους φτάνει μέχρι το Νότιο Πόλο, του έλεγαν «γιατί δεν προσεύχεσαι στο Χριστό να έρθει να σε σώσει»; Οι δε δήμιοι πιο ωμά του έλεγαν «εσύ που πιστεύεις στο Χριστό, θα σε σταυρώσουμε σαν Εκείνον την ίδια μέρα».
Αυτό που έγινε 2 χιλιετηρίδες στο Γολγοθά, επαναλήφθηκε στην Πίνδο. Μεγάλη Παρασκευή και οι συμμορίτες έσυραν τον βασανισμένο ιερέα στον Σταυρικό θάνατο. Τον σταύρωσαν επάνω σε ένα έλατο που είχε σχήμα σταυρού. Του τρύπησαν τη δεξιά πλευρά με ξιφολόγχη και άνοιξαν πληγές στο μέτωπό του με περόνια. Όταν ξεψύχησε, έριξαν το γυμνό σώμα του σε μια χαράδρα και το σκέπασαν με πέτρες και κλαδιά, για να κρύψουν το έγκλημά τους.
Όταν απελευθερώθηκε το Νεραϊδοχώρι από τον Ελληνικό στρατό, ο αξιωματικός Νικόλαος Χόνδρος αναζήτησε και βρήκε το λείψανο του Μάρτυρα. Το μετέφερε στ Τρίκαλα, όπου έγινε πάνδημη κηδεία. Το φέρετρό του συνόδευσαν 60 ιερείς, ψάλλοντας «Εγώ γαρ τα στίγματα του Κυρίου εν τω σώματί μου βαστάζω».
Ο ιερέας Γεώργιος Σκρέκας, στα πλαίσια της «συμφιλίωσης» δεν ανακηρύχθηκε Άγιος από την Εκκλησία μέχρι σήμερα.
- Τα παραπάνω συγκλονιστικά γεγονότα επιβεβαιώνει και ο Μακαριστός Μητροπολίτης Φλώρινας Αυγουστίνος Καντιώτης :
Όταν ήμουν ιεροκήρυκας – σας ομιλώ με παραδείγματα που αντλώ από μια ιστορία πενήντα ετών, μισού αιώνος – έφθασα σε ένα χωριό των Γρεβενών. Βρίσκω τον ιερέα θλιμμένο, πονεμένο, κλαμένο.
– Τι έχεις; -
Το χωριό μου δεν πιστεύει πια στο Χριστό.
- Μην απογοητεύεσαι, λέω, έχε θάρρος κάτω από τη στάχτη υπάρχει η σπίθα κρυμμένη.
- Θέλεις να δεις, μου λέει, έλα. Με πάει στο νεκροταφείο. Εκεί τα παιδιά του Μάρξ και του Λένιν, που κυριαρχούσαν τότε, είχαν ξεριζώσει όλους τους σταυρούς από τους τάφους και στη θέση τους είχαν βάλει σφυροδρέπανα και γροθιές. Μισούσαν το σταυρό. Και μόνο σε μια περίπτωση τον «θυμήθηκαν». Ενώ η σταύρωσις ως τρόπος θανατικής καταδίκης έχει προ πολλού καταργηθεί επί των ημερών μας την ξαναχρησιμοποίησαν, σταύρωσαν άνθρωπο! Ήταν ένας ιερεύς του Υψίστου ευλαβής, πιστός και πολύτεκνος, ο π. Γεώργιος Σκρέκας εφημέριος του χωριού Μεγάρχη Τρικάλων. Άθεοι και άπιστοι τον άρπαξαν από την αγία τράπεζα που ιερουργούσε, τον οδήγησαν σαν άκακο αρνίο έξω από το χωριό και εκεί τον σταύρωσαν πάνω σε ένα δέντρο και ήταν Μεγάλη Παρασκευή, του έτους 1947!
ΣΦΑΓΕΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Σπυρίδων Ξαρχάς
Τόπος Γεννήσεως : Παλαμάς Δομοκού
Έτος Γεννήσεως : 1913
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Δια να εκδικηθούν το σαμποτάζ που έγινε εις τον σταθμόν Ξυνάδος, οι Ναζί μαζί με άλλους Έλληνες συνέλαβον και τον Ιερέα Σπ. Ξαρχά. Και ενώ απελευθέρωσαν τους υπόλοιπους, εξετέλεσαν μόνο τον Ιερέα, εις ηλικίαν 31 ετών, την 28η Ιουλίου 1944.
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Δημήτριος Κουτσούμπας
Τόπος Γεννήσεως : Χαλαμβρέζι
Έτος Γεννήσεως : 1893
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Ο Ιερεύς Δημήτριος τελούσε εις τον Ναόν το μνημόσυνο του σκοτωμένου από τους Γερμανούς γιου του, όταν μπήκαν οι ναζί και τον έπιασαν. Τον εφόνευσαν δι' αντίποινα, μαζί με άλλους Έλληνες, την 10η Απριλίου 1944.
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Γεώργιος Καλώτσος
Τόπος Γεννήσεως : Καστανιά Φθιώτιδος
Έτος Γεννήσεως : 893
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Συνελήφθη την 11-4-47 υπό των συμμοριτών του καπετάν Γιώτη και μετεφέρθη εις θέσιν «Πλατανάκια». Υπεβλήθει εις φοβερά και πολυήμερα βασανιστήρια. Του έκοψαν το ένα μετά το άλλο και τα δύο μάγουλα. Ύστερα του τρύπησαν με λόγχη το λαιμό. Από τους φρικτούς πόνους κυλιόταν κατά γης αποσπώντας όλα τα χαμόκλαδα. Τελικά, μια σφαίρα έδωσε τέλος στο μαρτύριό του.
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Αλέξανδρος Λόγιος
Τόπος Γεννήσεως : Δάφνη Υπάτης
Έτος Γεννήσεως : 1892
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Οι Βουλγαροκομμουνισταί του καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα Αλέξανδρο , τον Ιούνιο του 1947, μαζί με τον Ιερέα Κ. Μπούστρα, εφημέριο των χωριών Ανατολή, Άνω Χωμίριανη και Κολοκυθιά. Μετέφεραν και τους δύο στο χωριό Μουσουνίτσα, όπου μετά από φοβερά και ανήκουστα βασανιστήρια, κατέσφαξαν και τους δύο μαζί. Τα πτώματά τους κατακερματισμένα ευρέθησαν σε μια χαράδρα.
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Βασίλειος Δανέλης
Τόπος Γεννήσεως : Μαρτίνο Λοκρίδος
Έτος Γεννήσεως : 1898
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Εφημέριος εις το χωριό Λούτσιο Λοκρίδος συνελήφθη μαζί με άλλους συγχωριανούς του υπό των κομμουνιστοσυμμοριτών του καπετάν Γιώτη και μετά από φρικτά και ανήκουστα βασανιστήρια, κατεσφάγη την 13- 1-1948
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Μιχαήλ Ενωτιάδης
Τόπος Γεννήσεως : Καισαρεία Μ. Ασίας
Έτος Γεννήσεως : 1886
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Υπηρετούσε εις τον Πύργον Λαρίμνης όταν στις 12- 1 – 1948 επετέθησαν οι κομμουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη. Ο Ιερεύς ήταν βαρειά άρρωστος και δεν μπόρεσε να μετακινηθεί. Συνελήφθη επί της κλίνης του και ωδηγήθη έξω από το χωριό όπου εξετελέσθη δια πολυβόλου.
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Σπυρίδων Καραϊνδρος
Τόπος Γεννήσεως : Δρυμαία Λοκρίδος
Έτος Γεννήσεως : 1877
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Συνελήφθη υπό των συμμοριτών του Ε.Α.Μ – Ε.Λ.Α.Σ την 19.1.44 λόγω της εθνικής του δράσεως. Ο ιερεύς ήτο γέρων 67 χρόνων και είχε 13 παιδιά. Τον έσυραν μέσα στα χιόνια του Καλλιδρόμου και καθοδόν τον βασάνιζαν απάνθρωπο. Έχωναν στα νύχτια του μυτερά καλάμια. Του έκοψαν τα δάκτυλα των ποδιών του. Τελικά τον κατέσφαξαν.
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Χρίστος Γ. Κακαβάς
Τόπος Γεννήσεως : Δομιανοί Ευρυατανίας
Έτος Γεννήσεως : 1876
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Οι κομμουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα στις 27-9-47 εντός της οικίας του. Σιδηροδέσμιο τον οδηγούν στο χωριό Βράχα. Εβδομήντα τριών χρονών γέροντα τον δέρνουν συνεχώς ενώ το αίμα τρέχει από τις πληγές του. Με ένα μαστίγιο και ένα σιδερένιο ραβδί του ανοίγουν το κεφάλι. Την 1η Οκτωβρίου τον μεταφέρουν σε μια απόκρημνη χαράδρα, στη θέση «Μοναστήρι Βράχας». Τον ανέβασαν επάνω σε ένα σταυρό και του κάρφωσαν, χέρια και πόδια. Τον κτυπούν και τον λογχίζουν. Και έτσι όπως είναι, τον γκρέμισαν στη χαράδρα.
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Αθανάσιος Πιάς
Τόπος Γεννήσεως : Ελατόβρυση Ναυπακτίας
Έτος Γεννήσεως : ;
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Στις 11 Μαΐου 1947 οι κομμουνιστοσυμμορίτες του Καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα και πολλούς κατοίκους του χωριού. Οδηγήθηκαν όλοι στο δάσος τον Κρυονεριών στη θέση «Λάλκα». Εκεί άρχισε το μαρτύριο. Έδεσαν τον ιερέα σε ένα έλατο. Ο δήμιος του Γιώτη άρχισε να λογχίζη τον ιερέα. Πρώτα στην αριστερή ωμοπλάτη. Ύστερα στη δεξιά. Μετά στην κοιλιά. Ο τελευταίος λογχισμός ήταν στο κεφάλι. Το μαρτύριο της πρεσβυτέρας αρχίζει από τη στιγμή αυτή. Μετά από πολυήμερες έρευνες, βρήκε το νεκρό του παπά. Κάτω από κλαδιά και πέτρες, όπου οι δήμιοι του τον είχαν πετάξει με ένα σχοινί στο λαιμό.
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Αργύριος Βούρβας
Τόπος Γεννήσεως : Βίνιανη Καρπενησίου
Έτος Γεννήσεως : 1905
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Χειροτονήθηκε ιερεύς το 1942 και έγινε εφημέριος του χωριού του. Το 1948, αυτός και πολλοί κάτοικοι του χωριού του, φοβούμενοι τους συμμορίτες κατέφυγαν στο Καρπενήσι. Τον Ιανουάριο του 1948, οι δολοφόνοι του καπετάν Γιώτη κατέλαβαν το Καρπενήσι και άρχισαν γενική σφαγή μεγάλων, μικρών, νηπίων, ανδρών και γυναικών. Ο ιερεύς Βούρβας αφού υπέστη φρικτά βασανιστήρια κατεσφάγη και μαζί με άλλους πενήντα, ερρίφθη σε ένα κοινό λάκκο.
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Δημήτριος Κ. Βαστάκης
Τόπος Γεννήσεως : Δομιανούς Ευρυτανίας
Έτος Γεννήσεως : 1900
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Στις 18.12.42 συνελήφθη από τους Ιταλούς και υπεβλήθη σε φρικτά βασανιστήρια που μόνον οι δολοφόνοι του ΚΚΕ υποβάλλουν τα θύματά τους. Τελείως παραμορφωμένο, με τα χέρια βγαλμένα από τις αρθρώσεις, στις 24.12.42 οι Ιταλοί τον έριξαν σε ένα καιόμενο σπίτι και τον έκαψαν ζωντανό.
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Νικόδημος Ραφτογιάννης
Τόπος Γεννήσεως : Προυσσό Ευρυτανίας
Έτος Γεννήσεως : 1909
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Ιερομόναχος στη μονή Προυσσού. Στις 6.8.44 συνελήφθη υπό των Γερμανών στο Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας και μετεφέρθη στο Καρπενήσι. Τον κρέμασαν μπροστά στο Γυμνάσιο χωρίς πολλές διαδικασίες για τον εκφοβισμό των κατοίκων.
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Κωνσταντίνος Σπανός
Τόπος Γεννήσεως : Νεράιδα Αγράφων
Έτος Γεννήσεως : 1893
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Συνελήφθη από τους κομμουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη στο χωριό του, στις 18.4.47, Δευτέρα ημέρα του Πάσχα. Τον οδήγησαν μαζί με άλλους κατοίκους στο βουνό Βουλγάρα Κλειτσού. Υπεβλήθη σε φρικτά και ακατανόμαστα βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Στο τέλος οι δολοφόνοι του Κ.Κ.Ε του συνέτριψαν με ρόπαλο το κεφάλι.
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Ηλίας Αλέξιος
Τόπος Γεννήσεως : Κτημένια Ευρυτανίας
Έτος Γεννήσεως : 1907
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Εφονεύθη υπό των σφαγέων κομμουνιστοσυμμοριτών του καπετάν Γιώτη στις 9 Ιουνίου 1947 κατά την επίθεσι των προδοτών εναντίον του χωριού του και ενώ προσπαθούσε να προφυλάξη τις γυναίκες και τα παιδιά από τα πυρά των συμμοριτών του «Δημοκρατικού Στρατού».
Ονοματεπώνυμο: Ιερεύς Θεοφάνης Μπίκας
Τόπος Γεννήσεως : Δυτ. Φραγκίστα Ευρυτανίας
Έτος Γεννήσεως : 1907
Τόπος και τρόπος μαρτυρίου: Στις 25 Ιουλίου 1947 οι δολοφόνοι κομμουνιστοσυμμορίτες του καπετάν Γιώτη συνέλαβαν τον ιερέα την ώρα που έψαλλε τον εσπερινό στην εκκλησία. Τον μετέφεραν στη θέσι «Κληματσίδα» έξω από το χωριό. Χόρτασαν τη μανία τους βασανίζοντάς τον φοβερά και τέλος τον σκότωσαν φυτεύοντάς του μια σφαίρα στο κεφάλι.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου