Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013
Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος – Λαοσύναξη (2000) - Πάμε να τον θυμηθούμε και προσοχή σε αυτά που λέει !
Δείτε το βίντεο!
Λετε απλά να «πέθανε» ο Χριστόδουλος μετά απο αυτό το βίντεο;;; Στο ισάδι αξιών που λέγεται ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, δεν έπρεπε να υπάρχει.
Ακούστε τι λεει απο το 8ο λεπτό και μετά
H λίστα εταιριών της Monsanto
Αποκλείστε τους από τη διατροφής σας, διαδώστε τη λίστα και προστατευτείτε !
πηγή
ΟΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ ΕΣΚΙΜΩΟΙ - Οι Μύθοι των Πάγων
«Γιατί ο Γκναρόκ δεν ήρθε χθες το βράδυ; Οι φώκιες το ξέρουν, οι
φώκιες το ξέρουν, κι η αρκούδα, η μεγάλη αρκούδα, η μεγάλη αρκούδα με τα
μεγάλα δόντια. Γιατί ο Γκναρόκ δεν ήρθε χθες το βράδυ; Το νερό το
ξέρει, τα ψάρια το ξέρουν, τα ψάρια που λένε ιστορίες, τα ψάρια που λένε
ιστορίες με την ουρά τους, το νερό το ξέρει αλλά δεν το λέει σε
κανέναν. Γιατί ο Γκναρόκ δεν ήρθε χθες το βράδυ;…» Τραγούδι των Ινουίτ
Οι χώρες των Εσκιμώων απλώνονται σε αχανείς εκτάσεις πάγου και νερού από την Ανατολική Σιβηρία μέχρι τη Γροιλανδία. Αυτοί οι τόποι πολιορκούνται από θύελλες στην καρδιά του χειμώνα, και κατά τη διάρκειά του είναι βυθισμένοι στα σύννεφα της ζοφερής καταχνιάς του ανήλιου ουρανού τους. Τα δέντρα είναι ανύπαρκτα. Τα μικρά καλοκαίρια είναι η εποχή των εντόμων, και τότε κάνουν την εμφάνισή τους τα βαθιά χάσματα της γης καθώς λιώνουν οι πάγοι.
Ο Αρκτικός μπορεί να πάρει τη μορφή των παγόβουνων που πλέουν στην θάλασσα ανατολικά του Καναδά και σε διάφορα μέρη της Αλάσκας, ενώ στις ακτές της Γροιλανδίας μεταμορφώνονται σε απέραντα στρώματα πάγου που καλύπτουν όλη τη ξηρά και κόβονται απότομα από τα βαθιά, μαγευτικά και θαλασσοδαρμένα φιόρδ.
Οι σημερινοί κάτοικοι της Αρκτικής, οι Ινουίτ (που σημαίνει «οι άνθρωποι») όπως αποκαλούν τους εαυτούς τους οι περισσότεροι Εσκιμώοι, (Eskimo σημαίνει «αυτοί που τρώνε ωμό κρέας» στη διάλεκτο των Αλγκόνκιαν), αποτελούνται από διάφορες φυλές όπως οι Ινγκουλίκ και οι Νετσίλικ (που σημαίνει «οι άνθρωποι της φώκιας»), και η προέλευση της κάθε μιας τους διαφέρει.
Στο μεγαλύτερο τμήμα τους είναι απόγονοι των «Παλαιο-Εσκιμώων» ή της
φυλής Ντόρσετ, που εικάζεται ότι ήταν νάνοι, και απόγονοι των «Ανθρώπων της Θούλης»
ή Θουλανθρώπων για τους οποίους λέγεται πως ήταν γίγαντες. Οι αλλόκοτοι
θρύλοι αυτών των Αβοριγίνων, είναι μια αποκαλυπτική προσέγγιση στον
παράξενο και πρωτόγονο πολιτισμό τους. Ο κόσμος και η δημιουργία του
είναι συνυφασμένες με τέρατα και τρομακτικά πλάσματα της φύσης. Τα
τραγούδια τους μοναχικά. Αυτοί οι νομάδες από το μακρινό παρελθόν τους
–για το οποίο εμείς ξέρουμε πολύ λίγα– έπρεπε να πολεμούν, και
συνεχίζουν να πολεμούν ενάντια στη φύση για την επιβίωσή τους.
Από τις παραδόσεις και λατρείες τους, οι οποίες καθρεφτίζουν την καθημερινή τους ζωή και το περιβάλλον τους, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η φύση μπορεί να είναι πολύ πιο εχθρική, από όσο γνωρίζουμε εμείς οι άνθρωποι που κατοικούμε πιο κοντά στον Ισημερινό. Οι θεότητες τους είναι ανθρωπόμορφες και τερατώδεις και δεν χαρακτηρίζονται από καμία πραότητα. Αυτό είναι, ουσιαστικά, ένα κοινό σημείο μεταξύ πολλών Αβοριγίνων.
Από τις διαλέκτους τους μπορούμε να βγάλουμε άπειρα συμπεράσματα για τον πολιτισμό τους. Οι λέξεις τους μπορεί να έχουν πολλαπλά νοήματα, ή σε ένα αντικείμενο μπορεί να αντιστοιχούν πολλές λέξεις με διαφορετικά νοήματα, ανάλογα με τη χρήση του αντικειμένου. Ένα παράδειγμα είναι το χιόνι, που ανάλογα με τη χρήση του έχει διαφορετικές ονομασίες.
Ο πνευματικός κόσμος των Ινουίτ διαπλέκεται μέσα στο σύμπαν με ένα πολύ παράξενο τρόπο, που καθιστά όλα τα πλάσματα της φύσης διπλά, τα οποία έχουν την ικανότητα να μεταμορφώνονται, όπως θα δούμε και πιο κάτω. Το μυστικό παρελθόν τους γυρνά πίσω 10.000 χρόνια και ίσως πολύ περισσότερο, σε καιρούς που είναι σχεδόν άσκοπο να γνωρίζουμε τις συνθήκες του περιβάλλοντός τους εφόσον δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τίποτα για την αληθινή προέλευση των ίδιων.
Αυτό που γνωρίζουμε γι’ αυτούς τους νομάδες, είναι ότι η θάλασσα ήταν και είναι γι αυτούς, η μόνη πηγή πρώτων υλών, με εξαίρεση τον πάγο, τον οποίο χρησιμοποιούν ποικιλοτρόπως, όπως για να χτίσουν τα σπίτια τους, τα γνωστά ιγκλού, και για πολλές άλλες χρήσεις. Λέγεται ότι οι Θουλάνθρωποι ήταν φαλαινοθήρες που μπορούσαν να δαμάσουν τεράστια κοίτη μέσα από τα umiak τους, τις βάρκες που φτιάχνανε από δέρμα φάλαινας. Ωστόσο, η θάλασσα γι΄ αυτούς τους ανθρώπους ήταν πάντα αυστηρή και μπορούσε να πάρει πίσω ό,τι τους είχε δώσει, με την τρομακτική δύναμή της.
Οι Ινουίτ που ζουν στις βόρειες ακτές του Λάμπραντορ, κατάγονται από τους μυστηριώδεις Ανθρώπους της Θούλης, για τους οποίους δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε εμφανίστηκαν ή την προέλευσή τους, αν και μερικοί αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι ήρθαν στην Αλάσκα και στα βορειοανατολικά άκρα της Ασίας περίπου πριν από 10.000 χρόνια. Αυτή η περίοδος για πολλούς μελετητές ήταν μια εποχή εναλλαγών των παγετώνων στην Αρκτική, που θα μπορούσε να προκαλέσει τη μετανάστευση αυτών των νομάδων.
Οι Ντόρσετ εμφανίστηκαν στα ανατολικά της Αρκτικής περίπου το 2000 π.κ.ε., και ήταν νάνοι. Το συμπέρασμα αυτό μάλλον έχει προκύψει από τη διαφορά στο μέγεθος των σπιτιών τους, από των Ανθρώπων της Θούλης. Πολλοί πιστεύουν ότι οι σημερινοί Εσκιμώοι είναι η ανάμιξη αυτών των δύο παράξενων φυλών του Βορρά…
Διάφοροι αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι οι Άνθρωποι της Θούλης ήταν κάτοικοι της ξηράς του Βερίγγιου Πορθμού, ο οποίος καλύφθηκε από τα νερά των λιωμένων πάγων την ίδια περίοδο. Άλλοι υποθέτουν ότι οι μετακινήσεις τους είχαν ακολουθήσει μια πορεία που μπορεί να είχε ως αίτιο τη φάλαινα, τη φώκια, και τις μετακινήσεις αυτών των θηραμάτων. Έτσι εμφανίστηκαν στις ακτές του Λάμπραντορ και τον πορθμό του Belle Isle, όπου αργότερα ήρθαν σε επαφή με Βάσκους, περίπου τον 16ο αιώνα.
Υπάρχουν καταγραφές ότι στα δάση του Βορειοανατολικού Καναδά είχαν εμφανιστεί γίγαντες που έχουν χαρακτηριστεί «κανίβαλοι», δηλαδή ανθρωπόμορφοι γίγαντες οι οποίοι ήταν ανθρωποφάγοι. Στην ανθρωπολογική ψυχολογία υπάρχει ο όρος «windigo psychosis» που είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την έντονη επιθυμία για ανθρώπινη σάρκα (και που έχει μια φανερή σχέση με το Wendigo). Αυτό είναι ένα ισχυρό ταμπού μεταξύ των μελών κάθε φυλής. Η παραπάνω ασθένεια αιτιολογείται από τους Αβοριγίνες στο ότι ο ασθενής δοκίμασε κρυφά κάποτε ανθρώπινη σάρκα, και από τότε του είναι πλέον αδύνατο να αντισταθεί σε αυτή την επιθυμία.
Οι λατρείες των Εσκιμώων έχουν έντονα τα ταμπού της αιμομιξίας και της ανθρωποφαγίας, όμως για τους περισσότερους δεν υπάρχει το ταμπού του θανάτου και της αυτοκτονίας. Άραγε, θα μπορούσε αυτό να σημαίνει ότι η αυτοθυσία μεταξύ των μελών μιας ομάδας, έχει πολλές φορές την έννοια της εθελοντικής ανθρωποθυσίας; Εικάζεται ότι λόγω της έλλειψης τροφής, τα γερασμένα μέλη μιας φυλής που δεν μπορούν να είναι πλέον παραγωγικά, δηλαδή χρήσιμα για τους υπόλοιπους, αυτοθυσιάζονται, και ίσως σε αυτές τις περιπτώσεις η ανθρωποφαγία να ήταν αποδεκτή στο παρελθόν.
Οι μύθοι της δημιουργίας των Ινουίτ, μας ταξιδεύουν βαθιά στο παρελθόν, όπως το γνωρίζουν οι ίδιοι πολλές φορές μέσα από τα «αστρικά» τους ταξίδια. Μέσα από τον νεκρό και ασημένιο ουρανό γεννήθηκε η θεότητα Τουλούνγκουσακ. Αυτή θα δείξει για πρώτη φορά στο Χελιδόνι, που είναι μια προγενέστερη θεότητα, πως σκληραίνει ο πηλός στο βυθό της Αβύσσου.
Το Χελιδόνι τότε μεταμορφώνεται σε Κοράκι που βάζει ψεύτικες φτερούγες, και καλύπτει το σώμα του με φτερά, και από το μέτωπό του μεγαλώνει ένα ράμφος. Η βλάστηση όλη φυτρώνει από κομμάτια πηλού που έχει θάψει το Κοράκι μέσα στο χώμα, και με τον ίδιο τρόπο έφτιαξε και ό,τι υπάρχει στον ουρανό όταν κατοικούσε εκεί. Οι άνθρωποι και τα ζώα είναι επίσης δημιουργήματα δικά του φτιαγμένα με τον ίδιο πηλό. Ωστόσο, η καταγωγή των τεσσάρων πρώτων ανθρώπων φαίνεται να έχει προκύψει δίχως κάποια ανώτερη παρέμβαση.
«…Και τότε το Κοράκι εντοπίζοντας κάποια όντα που εξέρχονταν από κουκούλια, έφτιαξε και γι’ αυτά συντρόφους όπως και άλλου είδους ανθρώπινα όντα για να πληθύνουν στη Γη. Όμως έρχεται η μέρα, που η Γη, όπως και ο ουρανός, δεν μπορεί να χωρέσει άλλους κατοίκους. Το τέχνασμα που χρησιμοποιούν τα όντα της δεύτερης κατηγορίας (όχι αυτά που προήλθαν από τα κουκούλια) είναι να κόψουν σε κομμάτια ένα γιγάντιο τέρας και να τα πετάξουν στη θάλασσα, και αυτά μετατρέπονται σε νησιά, όπου μπορούν αυτά τα όντα να κατοικήσουν…» Ποια να ήταν η καταγωγή αυτών των μυστήριων όντων που προήλθαν από κουκούλια, και τι απέγιναν άραγε οι απόγονοί τους;
Η θεότητα του Φεγγαριού, είναι κοινή μεταξύ όλων των Εσκιμώων. Ένα ακόμη κοινό στοιχείο, είναι ότι οι λατρείες τους γενικά, χαρακτηρίζονται από τον ανθρωπομορφισμό. Μεταξύ των Εσκιμώων της Αλάσκα το Φεγγάρι είναι κυρίαρχος όλων και η μοναδική εξουσιαστική θεότητα, αν και έχει μια αδελφή χαμηλότερου κύρους. Οι δύο ανθρωπόμορφες θεότητες εκδιώχθηκαν από την κοινότητά τους, επειδή διέπραξαν τη χειρότερη εγκληματική πράξη, την αιμομιξία. Αυτός θεληματικά, εκείνη όχι, γιατί όταν αναγνωρίζει ποιος είναι ο νυκτερινός της επισκέπτης, κόβει τα στήθη της και τα πετά πάνω του…
«Φάε αυτά λοιπόν, αφού με αγαπάς τόσο…» του λέει. Οι δύο τους παίρνουν αμέσως φωτιά και οι δύο φλόγες τους εκτοξεύονται στον ουρανό. Η μία στο φεγγάρι και η άλλη στον ήλιο. Ο «Άνθρωπος στο Φεγγάρι» είναι κυρίαρχος όλων των φαινομένων της φύσης. Είναι ο παρατηρητής των ανθρώπων. Οι κακές τους πράξεις ανεβαίνουν σ’ αυτόν ως καπνός που μυρίζει έντονα και αυτό του ερεθίζει τα μάτια και τον κάνει να θυμώνει. Κατέχει όλα τα μυστικά της γονιμότητας και μπορεί να θεραπεύσει τη στειρότητα, με το να παίρνει τις στείρες γυναίκες στο σπίτι του στο φεγγάρι (!), και όταν τις επιστρέφει είναι πλέον γόνιμες.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ενθαρρύνει την αυτοκτονία, γιατί η παραμονή των νεκρών στη Χώρα της Μέρας
στο φεγγάρι, είναι ευχάριστη και επιθυμητή από όλους τους ζωντανούς. Ο
θεός-φεγγάρι είναι ο προστάτης των αδικημένων και έτσι πολλές φορές
απαγάγει αδύναμους ανθρώπους και παιδιά για να τους προικίσει με
δυνάμεις και θάρρος. Όταν το φεγγάρι εξαφανίζεται από τον ουρανό, λένε
πως έχει πάει να μεταφέρει τις ψυχές των νεκρών πίσω στη Γη ώστε να
μπορέσουν να αρχίσουν μια καινούρια ζωή, και συχνά μπορεί να επιστρέψουν
με μορφή ζώων.
Ο μοναχικός ταξιδιώτης που βρίσκει τον εαυτό του να κοιτά επίμονα το φεγγάρι, ξαφνικά θα καταλάβει ότι αυτό αρχίζει να τον πλησιάζει. Μέσα σε μια στιγμή μόνο, εμφανίζεται ένας άντρας πάνω σε ένα έλκηθρο. Το έλκηθρο το τραβούν τέσσερα μαυροκέφαλα σκυλιά και θα κουβαλήσουν οποιονδήποτε συναντήσουν, με τη θέλησή του ή χωρίς αυτήν, πίσω στο φεγγάρι.
Εκεί ο επισκέπτης θα περάσει μέσα στο διπλό σπίτι του θεού-φεγγάρι και της θεάς του ήλιου, γιατί ζουν μαζί σε παράλληλους χώρους. Μια έντονη φωτεινότητα βγαίνει από το σπίτι της θεάς του ήλιου. Πίσω και πέρα από το σπίτι των θεών απλώνεται το χωριό που κατοικείται από τους νεκρούς, όπου αυτοί έχουν διάφορες δραστηριότητες. Όμως πάντα έρχονται για να καλωσορίσουν τους «ζωντανούς» επισκέπτες. Το «σπίτι του φεγγαριού» προσφέρει τρόφιμα αν θελήσει ο επισκέπτης, όμως αν αυτός φάει από αυτά τα τρόφιμα μπορεί να λησμονήσει όλα όσα έχει αφήσει πίσω του στη Γη.
Τον Καιρό του Μεγάλου Κορακιού, οι Παλαιο-Αρκτικοί άνθρωποι και οι άνθρωποι στην Αλάσκα, πίστευαν ότι όλα τα ζωντανά πλάσματα έχουν μια διπλή φύση, κι έτσι μπορούσαν να πάρουν μορφή ζώου ή ανθρώπου βάζοντας μια μάσκα ή τον ανάλογο ρουχισμό. Η λέξη inuk σημαίνει «άνθρωπος», και η λέξη inua σημαίνει «άνθρωπός του», που είναι το κτητικό και απαιτεί ένα αντικείμενο, γιατί κάποιος είναι το inua κάποιου πρόσωπου ή πράγματος. Είναι το διπλό με το ανθρώπινο πρόσωπο που κρύβεται μέσα σε κάθε ζώο, στοιχείο ή φυσικό φαινόμενο.
Η θεότητα των θαλάσσιων πλασμάτων έχει διαφορετικές ονομασίες ανάλογα με την περιοχή, αλλά η πιο γνωστή απ’ όλες είναι η Sedna. Μερικές παραδόσεις τη θεωρούσαν «κατά του γάμου», και άλλες τη θέλουν να ζευγαρώνει με παράξενα πλάσματα ή και αντικείμενα (!). Αυτές οι φρικαλέες επαφές της με άλλα όντα, υποθετικά παρήγαγαν μερικές ανθρώπινες (;) ράτσες στον πλανήτη Γη. Μια φράση που την περιγράφει είναι «αυτή που δεν ήθελε να παντρευτεί»… Η ιστορία της ξεκίνησε με ένα ταξίδι που έκανε με τον πατέρα της, ο οποίος έχει μόνο ένα μάτι και μόνο ένα χέρι.
Με το δεξί του χέρι που έχει μόνο τρία δάχτυλα μπορεί να πιάσει νεκρούς, και συνήθως η συνάντησή του με κάποιον ζωντανό σημαίνει το θάνατο. Αυτός πέταξε τη Sedna από το πλοίο μέσα στη θάλασσα. Μάλιστα για να την ξεφορτωθεί της έκοψε όλα τα δάχτυλα ενώ εκείνη είχε γαντζωθεί μ’ αυτά για να γλυτώσει. Έτσι δημιουργήθηκαν όλα τα θαλάσσια πλάσματα, από τα κομμένα δάχτυλά της. Η Sedna βυθίστηκε μέσα στα βάθη της θάλασσας και τώρα κυβερνά όλα αυτά τα πλάσματα που ζουν εκεί κάτω. Η απαίσια όψη της θα μπορούσε να προκαλέσει στιγμιαία το θάνατο σε κάθε κοινό άνθρωπο που θα τολμήσει να την κοιτάξει, και μόνο οι σαμάνοι ή οι μάγοι θα μπορούσαν να αντέξουν κάτι τέτοιο. ( XM Το Κάλεσμα του Κθούλου)
Ογκώδης και λαίμαργη, κινείται παρακολουθώντας με το ένα μάτι της (έχει μόνο ένα αριστερό μάτι) αυστηρά τα θαλάσσια πλάσματα, πάντα έτοιμη να αγριέψει. Εκεί που θα έπρεπε να βρίσκεται το δεξί της μάτι υπάρχουν μαύρες τρίχες. Οι αμαρτίες των ανθρώπων κατρακυλούν μέχρι το βυθό της θάλασσας και πέφτουν στα μαύρα μπλεγμένα μαλλιά της, σαν μιασματικό υγρό, που κάνει την όψη της ακόμη πιο φρικτή.
Η Sedna έχει διάφορους βοηθούς που μερικές φορές είναι ένας νάνος, άλλες είναι ο πατέρας της και άλλοτε ένα μικρό παιδί. Με μια γυναίκα δίχως χέρια μοιράζεται τον άντρα της, ο οποίος κατά πολλές παραδόσεις είναι ένας θαλάσσιος σκορπιός, και άλλες ένας σκύλος παρόμοιος με τον Κέρβερο. Οι άνθρωποι την εξοργίζουν με το να παραβιάζουν τους νόμους της φύσης. Για παράδειγμα, όταν μια γυναίκα αποβάλλει κρυφά το παιδί της, η Sedna είναι σίγουρο πως θα την τιμωρήσει με κάποιο έμμεσο τρόπο, γιατί θεωρεί ότι το σφάλμα δεν είναι στην πράξη αλλά στη μυστικότητα μιας πράξης.
Οι κυνηγοί μπορούν να κάνουν εξίσου μεγάλα σφάλματα που διακινδυνεύουν την καλή κατάσταση των ζώων, με το να μην τα σκοτώνουν σωστά, και γενικά παραβιάζοντας τους κανόνες. Όταν γίνεται κάτι τέτοιο, η Sedna νιώθει κάτι περισσότερο από θυμό. Νιώθει πραγματικό πόνο στα μέλη από όπου τα θαλάσσια πλάσματα χωρίζονται από το σώμα της.
Οι πρώτοι μάγοι μεταξύ των Εσκιμώων, εμφανίστηκαν σε μια περίοδο λιμού και έλλειψης τροφών, που ανάγκασε τους angekkok –που σημαίνει «μάγος» ή «σαμάνος»– να «καταδυθούν στο μέρος που βρίσκονται οι πηγές τροφής» και να φέρουν πίσω στους ανθρώπους από εκεί, τροφή. Σε αυτό το ταξίδι τους οι angekkok αντιμετώπιζαν πολλά εμπόδια. Ένα από αυτά τα εμπόδια είναι οι κινούμενες κοτρόνες που απλώνονται σ’ όλο το βυθό της θάλασσας. Όσο περισσότερο κύρος έχει ένας μάγος τόσο ευκολότερο είναι το ταξίδι του.
Στην πύλη της κατοικίας της Sedna συναντά τον Κέρβερο, που όπως είπαμε σε μερικές παραδόσεις είναι ο σκύλος-άντρας της, που φυλά την πύλη. Λίγο αργότερα θα συναντήσει τον πατέρα της, ο οποίος επίσης θα πρέπει να εγκρίνει τον απρόσκλητο επισκέπτη. Όταν συναντήσει τη θεότητα, ο μάγος θα πρέπει να ξέρει πως να την αντιμετωπίσει, γιατί μερικές φορές πρέπει να είναι επιθετικός και βίαιος, και άλλες καλός και ευγενικός μαζί της. Στην πρώτη περίπτωση, ξεμπλέκει και καθαρίζει τα μπερδεμένα μαλλιά της από τα μιασματικά υγρά που έχουν κατρακυλήσει πάνω της, από τα σφάλματα των ανθρώπων.
Την παρακαλά για να την ηρεμήσει με απολογίες για αυτά τα σφάλματα, ελπίζοντας ότι αυτή θα τα συγχωρέσει. Πολλές φορές όμως η Sedna είναι αδιάλλακτη. Και τότε είναι που μόλις του δοθεί η ευκαιρία, τη γραπώνει με κάποιο γάντζο που έχει πάνω του, και τη σέρνει μέχρι την επιφάνεια της θάλασσας, για να την αναγκάσει να δεχθεί τους όρους του προκειμένου να την αφήσει ελεύθερη. Για να ελευθερώσει τα πλάσματα που κρατά κλεισμένα στην κατοικία της, ο μάγος πολλές φορές αναγκάζεται να της κόψει τα δάχτυλα. Η κατοικία της είναι επίσης ένα καθαρτήριο ψυχών για τους νεκρούς.
Η διαμονή τους εκεί, προετοιμάζει αυτές τις ψυχές για τη όμορφη Χώρα του Φεγγαριού, στην οποία θα πάνε μετά για να κατοικήσουν. Μόνο οι ψυχές των νεκρών που βίωσαν ένα βίαιο θάνατο, και μερικών προνομιούχων, περνούν στη Χώρα του Φεγγαριού, δίχως να περάσουν πρώτα τη καθαρτήρια διαμονή.
Η Γυναίκα της Θάλασσας που συναντάμε σε μερικές παραδόσεις των Ινουίτ, είναι η σύζευξη της Sedna και του Φεγγαριού, και αυτό δεν είναι καθόλου παράξενο γνωρίζοντας τις επιρροές που ασκεί το φεγγάρι στα θαλάσσια νερά. Τα δύο στοιχεία του νερού και του φεγγαριού ενώνονται σε μια θεότητα θηλυκού γένους. Η γονιμότητα που αντιπροσωπεύει το φεγγάρι, και η πηγή τροφής που είναι το νερό, είναι ιερά στοιχεία για τους Εσκιμώους.
Οι γυναίκες που είναι έγκυες ή που βρίσκονται σε περίοδο εμμηνορρυσίας απαγορεύεται να έρθουν κοντά σε μια ιερή τοποθεσία όπου υπάρχει αφθονία φώκιας και σολομού. Το ιερό σημείο που είναι συνήθως μια τρύπα στην παγωμένη επιφάνεια, αντιμετωπίζεται τελετουργικά από τους «ψαράδες». Για παράδειγμα, όσα ψάρια πιάσει πρέπει να τοποθετηθούν σ’ έναν κύκλο δίπλα σε αυτήν την τρύπα, με τα κεφάλια στραμμένα προς αυτήν. Με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλίσει τη συνέχεια της καλής τύχης που είχε ως τότε.
Ο μοναχικός «ψαράς» μπορεί να περάσει πολλές ώρες πάνω από την τρύπα στον πάγο, περιμένοντας τη λεία του, και καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμονής μέσα στην παγωμένη έρημο, όπου τα χνώτα του συννεφιάζουν στον παγωμένο αέρα, θα τον ακούσετε να τραγουδά.
Τα μελωδικά λόγια του παράπονου για την αναμονή αυτή, ηχούν ακόμη στα μακρινά αυτά μέρη μέσα στους καιρούς. Εκεί, στις απέραντες παγωμένες εκτάσεις, ένας τυχαίος περαστικός θα ήταν ότι πιο παράξενο και απρόσμενο. Αλλά, όπως τον φαντάζομαι, θα πρέπει να είναι ένας τόπος όμοιος με τη Χώρα του Φεγγαριού…
© ΛΕΝΑ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ περιοδικό STRANGE
πηγή
Οι χώρες των Εσκιμώων απλώνονται σε αχανείς εκτάσεις πάγου και νερού από την Ανατολική Σιβηρία μέχρι τη Γροιλανδία. Αυτοί οι τόποι πολιορκούνται από θύελλες στην καρδιά του χειμώνα, και κατά τη διάρκειά του είναι βυθισμένοι στα σύννεφα της ζοφερής καταχνιάς του ανήλιου ουρανού τους. Τα δέντρα είναι ανύπαρκτα. Τα μικρά καλοκαίρια είναι η εποχή των εντόμων, και τότε κάνουν την εμφάνισή τους τα βαθιά χάσματα της γης καθώς λιώνουν οι πάγοι.
Ο Αρκτικός μπορεί να πάρει τη μορφή των παγόβουνων που πλέουν στην θάλασσα ανατολικά του Καναδά και σε διάφορα μέρη της Αλάσκας, ενώ στις ακτές της Γροιλανδίας μεταμορφώνονται σε απέραντα στρώματα πάγου που καλύπτουν όλη τη ξηρά και κόβονται απότομα από τα βαθιά, μαγευτικά και θαλασσοδαρμένα φιόρδ.
Οι σημερινοί κάτοικοι της Αρκτικής, οι Ινουίτ (που σημαίνει «οι άνθρωποι») όπως αποκαλούν τους εαυτούς τους οι περισσότεροι Εσκιμώοι, (Eskimo σημαίνει «αυτοί που τρώνε ωμό κρέας» στη διάλεκτο των Αλγκόνκιαν), αποτελούνται από διάφορες φυλές όπως οι Ινγκουλίκ και οι Νετσίλικ (που σημαίνει «οι άνθρωποι της φώκιας»), και η προέλευση της κάθε μιας τους διαφέρει.
Από τις παραδόσεις και λατρείες τους, οι οποίες καθρεφτίζουν την καθημερινή τους ζωή και το περιβάλλον τους, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η φύση μπορεί να είναι πολύ πιο εχθρική, από όσο γνωρίζουμε εμείς οι άνθρωποι που κατοικούμε πιο κοντά στον Ισημερινό. Οι θεότητες τους είναι ανθρωπόμορφες και τερατώδεις και δεν χαρακτηρίζονται από καμία πραότητα. Αυτό είναι, ουσιαστικά, ένα κοινό σημείο μεταξύ πολλών Αβοριγίνων.
Από τις διαλέκτους τους μπορούμε να βγάλουμε άπειρα συμπεράσματα για τον πολιτισμό τους. Οι λέξεις τους μπορεί να έχουν πολλαπλά νοήματα, ή σε ένα αντικείμενο μπορεί να αντιστοιχούν πολλές λέξεις με διαφορετικά νοήματα, ανάλογα με τη χρήση του αντικειμένου. Ένα παράδειγμα είναι το χιόνι, που ανάλογα με τη χρήση του έχει διαφορετικές ονομασίες.
Ο πνευματικός κόσμος των Ινουίτ διαπλέκεται μέσα στο σύμπαν με ένα πολύ παράξενο τρόπο, που καθιστά όλα τα πλάσματα της φύσης διπλά, τα οποία έχουν την ικανότητα να μεταμορφώνονται, όπως θα δούμε και πιο κάτω. Το μυστικό παρελθόν τους γυρνά πίσω 10.000 χρόνια και ίσως πολύ περισσότερο, σε καιρούς που είναι σχεδόν άσκοπο να γνωρίζουμε τις συνθήκες του περιβάλλοντός τους εφόσον δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τίποτα για την αληθινή προέλευση των ίδιων.
Αυτό που γνωρίζουμε γι’ αυτούς τους νομάδες, είναι ότι η θάλασσα ήταν και είναι γι αυτούς, η μόνη πηγή πρώτων υλών, με εξαίρεση τον πάγο, τον οποίο χρησιμοποιούν ποικιλοτρόπως, όπως για να χτίσουν τα σπίτια τους, τα γνωστά ιγκλού, και για πολλές άλλες χρήσεις. Λέγεται ότι οι Θουλάνθρωποι ήταν φαλαινοθήρες που μπορούσαν να δαμάσουν τεράστια κοίτη μέσα από τα umiak τους, τις βάρκες που φτιάχνανε από δέρμα φάλαινας. Ωστόσο, η θάλασσα γι΄ αυτούς τους ανθρώπους ήταν πάντα αυστηρή και μπορούσε να πάρει πίσω ό,τι τους είχε δώσει, με την τρομακτική δύναμή της.
Οι Ινουίτ που ζουν στις βόρειες ακτές του Λάμπραντορ, κατάγονται από τους μυστηριώδεις Ανθρώπους της Θούλης, για τους οποίους δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε εμφανίστηκαν ή την προέλευσή τους, αν και μερικοί αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι ήρθαν στην Αλάσκα και στα βορειοανατολικά άκρα της Ασίας περίπου πριν από 10.000 χρόνια. Αυτή η περίοδος για πολλούς μελετητές ήταν μια εποχή εναλλαγών των παγετώνων στην Αρκτική, που θα μπορούσε να προκαλέσει τη μετανάστευση αυτών των νομάδων.
Οι Ντόρσετ εμφανίστηκαν στα ανατολικά της Αρκτικής περίπου το 2000 π.κ.ε., και ήταν νάνοι. Το συμπέρασμα αυτό μάλλον έχει προκύψει από τη διαφορά στο μέγεθος των σπιτιών τους, από των Ανθρώπων της Θούλης. Πολλοί πιστεύουν ότι οι σημερινοί Εσκιμώοι είναι η ανάμιξη αυτών των δύο παράξενων φυλών του Βορρά…
Διάφοροι αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι οι Άνθρωποι της Θούλης ήταν κάτοικοι της ξηράς του Βερίγγιου Πορθμού, ο οποίος καλύφθηκε από τα νερά των λιωμένων πάγων την ίδια περίοδο. Άλλοι υποθέτουν ότι οι μετακινήσεις τους είχαν ακολουθήσει μια πορεία που μπορεί να είχε ως αίτιο τη φάλαινα, τη φώκια, και τις μετακινήσεις αυτών των θηραμάτων. Έτσι εμφανίστηκαν στις ακτές του Λάμπραντορ και τον πορθμό του Belle Isle, όπου αργότερα ήρθαν σε επαφή με Βάσκους, περίπου τον 16ο αιώνα.
Υπάρχουν καταγραφές ότι στα δάση του Βορειοανατολικού Καναδά είχαν εμφανιστεί γίγαντες που έχουν χαρακτηριστεί «κανίβαλοι», δηλαδή ανθρωπόμορφοι γίγαντες οι οποίοι ήταν ανθρωποφάγοι. Στην ανθρωπολογική ψυχολογία υπάρχει ο όρος «windigo psychosis» που είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την έντονη επιθυμία για ανθρώπινη σάρκα (και που έχει μια φανερή σχέση με το Wendigo). Αυτό είναι ένα ισχυρό ταμπού μεταξύ των μελών κάθε φυλής. Η παραπάνω ασθένεια αιτιολογείται από τους Αβοριγίνες στο ότι ο ασθενής δοκίμασε κρυφά κάποτε ανθρώπινη σάρκα, και από τότε του είναι πλέον αδύνατο να αντισταθεί σε αυτή την επιθυμία.
Οι λατρείες των Εσκιμώων έχουν έντονα τα ταμπού της αιμομιξίας και της ανθρωποφαγίας, όμως για τους περισσότερους δεν υπάρχει το ταμπού του θανάτου και της αυτοκτονίας. Άραγε, θα μπορούσε αυτό να σημαίνει ότι η αυτοθυσία μεταξύ των μελών μιας ομάδας, έχει πολλές φορές την έννοια της εθελοντικής ανθρωποθυσίας; Εικάζεται ότι λόγω της έλλειψης τροφής, τα γερασμένα μέλη μιας φυλής που δεν μπορούν να είναι πλέον παραγωγικά, δηλαδή χρήσιμα για τους υπόλοιπους, αυτοθυσιάζονται, και ίσως σε αυτές τις περιπτώσεις η ανθρωποφαγία να ήταν αποδεκτή στο παρελθόν.
Οι μύθοι της δημιουργίας των Ινουίτ, μας ταξιδεύουν βαθιά στο παρελθόν, όπως το γνωρίζουν οι ίδιοι πολλές φορές μέσα από τα «αστρικά» τους ταξίδια. Μέσα από τον νεκρό και ασημένιο ουρανό γεννήθηκε η θεότητα Τουλούνγκουσακ. Αυτή θα δείξει για πρώτη φορά στο Χελιδόνι, που είναι μια προγενέστερη θεότητα, πως σκληραίνει ο πηλός στο βυθό της Αβύσσου.
Το Χελιδόνι τότε μεταμορφώνεται σε Κοράκι που βάζει ψεύτικες φτερούγες, και καλύπτει το σώμα του με φτερά, και από το μέτωπό του μεγαλώνει ένα ράμφος. Η βλάστηση όλη φυτρώνει από κομμάτια πηλού που έχει θάψει το Κοράκι μέσα στο χώμα, και με τον ίδιο τρόπο έφτιαξε και ό,τι υπάρχει στον ουρανό όταν κατοικούσε εκεί. Οι άνθρωποι και τα ζώα είναι επίσης δημιουργήματα δικά του φτιαγμένα με τον ίδιο πηλό. Ωστόσο, η καταγωγή των τεσσάρων πρώτων ανθρώπων φαίνεται να έχει προκύψει δίχως κάποια ανώτερη παρέμβαση.
«…Και τότε το Κοράκι εντοπίζοντας κάποια όντα που εξέρχονταν από κουκούλια, έφτιαξε και γι’ αυτά συντρόφους όπως και άλλου είδους ανθρώπινα όντα για να πληθύνουν στη Γη. Όμως έρχεται η μέρα, που η Γη, όπως και ο ουρανός, δεν μπορεί να χωρέσει άλλους κατοίκους. Το τέχνασμα που χρησιμοποιούν τα όντα της δεύτερης κατηγορίας (όχι αυτά που προήλθαν από τα κουκούλια) είναι να κόψουν σε κομμάτια ένα γιγάντιο τέρας και να τα πετάξουν στη θάλασσα, και αυτά μετατρέπονται σε νησιά, όπου μπορούν αυτά τα όντα να κατοικήσουν…» Ποια να ήταν η καταγωγή αυτών των μυστήριων όντων που προήλθαν από κουκούλια, και τι απέγιναν άραγε οι απόγονοί τους;
Η θεότητα του Φεγγαριού, είναι κοινή μεταξύ όλων των Εσκιμώων. Ένα ακόμη κοινό στοιχείο, είναι ότι οι λατρείες τους γενικά, χαρακτηρίζονται από τον ανθρωπομορφισμό. Μεταξύ των Εσκιμώων της Αλάσκα το Φεγγάρι είναι κυρίαρχος όλων και η μοναδική εξουσιαστική θεότητα, αν και έχει μια αδελφή χαμηλότερου κύρους. Οι δύο ανθρωπόμορφες θεότητες εκδιώχθηκαν από την κοινότητά τους, επειδή διέπραξαν τη χειρότερη εγκληματική πράξη, την αιμομιξία. Αυτός θεληματικά, εκείνη όχι, γιατί όταν αναγνωρίζει ποιος είναι ο νυκτερινός της επισκέπτης, κόβει τα στήθη της και τα πετά πάνω του…
«Φάε αυτά λοιπόν, αφού με αγαπάς τόσο…» του λέει. Οι δύο τους παίρνουν αμέσως φωτιά και οι δύο φλόγες τους εκτοξεύονται στον ουρανό. Η μία στο φεγγάρι και η άλλη στον ήλιο. Ο «Άνθρωπος στο Φεγγάρι» είναι κυρίαρχος όλων των φαινομένων της φύσης. Είναι ο παρατηρητής των ανθρώπων. Οι κακές τους πράξεις ανεβαίνουν σ’ αυτόν ως καπνός που μυρίζει έντονα και αυτό του ερεθίζει τα μάτια και τον κάνει να θυμώνει. Κατέχει όλα τα μυστικά της γονιμότητας και μπορεί να θεραπεύσει τη στειρότητα, με το να παίρνει τις στείρες γυναίκες στο σπίτι του στο φεγγάρι (!), και όταν τις επιστρέφει είναι πλέον γόνιμες.
Ο μοναχικός ταξιδιώτης που βρίσκει τον εαυτό του να κοιτά επίμονα το φεγγάρι, ξαφνικά θα καταλάβει ότι αυτό αρχίζει να τον πλησιάζει. Μέσα σε μια στιγμή μόνο, εμφανίζεται ένας άντρας πάνω σε ένα έλκηθρο. Το έλκηθρο το τραβούν τέσσερα μαυροκέφαλα σκυλιά και θα κουβαλήσουν οποιονδήποτε συναντήσουν, με τη θέλησή του ή χωρίς αυτήν, πίσω στο φεγγάρι.
Εκεί ο επισκέπτης θα περάσει μέσα στο διπλό σπίτι του θεού-φεγγάρι και της θεάς του ήλιου, γιατί ζουν μαζί σε παράλληλους χώρους. Μια έντονη φωτεινότητα βγαίνει από το σπίτι της θεάς του ήλιου. Πίσω και πέρα από το σπίτι των θεών απλώνεται το χωριό που κατοικείται από τους νεκρούς, όπου αυτοί έχουν διάφορες δραστηριότητες. Όμως πάντα έρχονται για να καλωσορίσουν τους «ζωντανούς» επισκέπτες. Το «σπίτι του φεγγαριού» προσφέρει τρόφιμα αν θελήσει ο επισκέπτης, όμως αν αυτός φάει από αυτά τα τρόφιμα μπορεί να λησμονήσει όλα όσα έχει αφήσει πίσω του στη Γη.
Τον Καιρό του Μεγάλου Κορακιού, οι Παλαιο-Αρκτικοί άνθρωποι και οι άνθρωποι στην Αλάσκα, πίστευαν ότι όλα τα ζωντανά πλάσματα έχουν μια διπλή φύση, κι έτσι μπορούσαν να πάρουν μορφή ζώου ή ανθρώπου βάζοντας μια μάσκα ή τον ανάλογο ρουχισμό. Η λέξη inuk σημαίνει «άνθρωπος», και η λέξη inua σημαίνει «άνθρωπός του», που είναι το κτητικό και απαιτεί ένα αντικείμενο, γιατί κάποιος είναι το inua κάποιου πρόσωπου ή πράγματος. Είναι το διπλό με το ανθρώπινο πρόσωπο που κρύβεται μέσα σε κάθε ζώο, στοιχείο ή φυσικό φαινόμενο.
Η θεότητα των θαλάσσιων πλασμάτων έχει διαφορετικές ονομασίες ανάλογα με την περιοχή, αλλά η πιο γνωστή απ’ όλες είναι η Sedna. Μερικές παραδόσεις τη θεωρούσαν «κατά του γάμου», και άλλες τη θέλουν να ζευγαρώνει με παράξενα πλάσματα ή και αντικείμενα (!). Αυτές οι φρικαλέες επαφές της με άλλα όντα, υποθετικά παρήγαγαν μερικές ανθρώπινες (;) ράτσες στον πλανήτη Γη. Μια φράση που την περιγράφει είναι «αυτή που δεν ήθελε να παντρευτεί»… Η ιστορία της ξεκίνησε με ένα ταξίδι που έκανε με τον πατέρα της, ο οποίος έχει μόνο ένα μάτι και μόνο ένα χέρι.
Με το δεξί του χέρι που έχει μόνο τρία δάχτυλα μπορεί να πιάσει νεκρούς, και συνήθως η συνάντησή του με κάποιον ζωντανό σημαίνει το θάνατο. Αυτός πέταξε τη Sedna από το πλοίο μέσα στη θάλασσα. Μάλιστα για να την ξεφορτωθεί της έκοψε όλα τα δάχτυλα ενώ εκείνη είχε γαντζωθεί μ’ αυτά για να γλυτώσει. Έτσι δημιουργήθηκαν όλα τα θαλάσσια πλάσματα, από τα κομμένα δάχτυλά της. Η Sedna βυθίστηκε μέσα στα βάθη της θάλασσας και τώρα κυβερνά όλα αυτά τα πλάσματα που ζουν εκεί κάτω. Η απαίσια όψη της θα μπορούσε να προκαλέσει στιγμιαία το θάνατο σε κάθε κοινό άνθρωπο που θα τολμήσει να την κοιτάξει, και μόνο οι σαμάνοι ή οι μάγοι θα μπορούσαν να αντέξουν κάτι τέτοιο. ( XM Το Κάλεσμα του Κθούλου)
Ογκώδης και λαίμαργη, κινείται παρακολουθώντας με το ένα μάτι της (έχει μόνο ένα αριστερό μάτι) αυστηρά τα θαλάσσια πλάσματα, πάντα έτοιμη να αγριέψει. Εκεί που θα έπρεπε να βρίσκεται το δεξί της μάτι υπάρχουν μαύρες τρίχες. Οι αμαρτίες των ανθρώπων κατρακυλούν μέχρι το βυθό της θάλασσας και πέφτουν στα μαύρα μπλεγμένα μαλλιά της, σαν μιασματικό υγρό, που κάνει την όψη της ακόμη πιο φρικτή.
Η Sedna έχει διάφορους βοηθούς που μερικές φορές είναι ένας νάνος, άλλες είναι ο πατέρας της και άλλοτε ένα μικρό παιδί. Με μια γυναίκα δίχως χέρια μοιράζεται τον άντρα της, ο οποίος κατά πολλές παραδόσεις είναι ένας θαλάσσιος σκορπιός, και άλλες ένας σκύλος παρόμοιος με τον Κέρβερο. Οι άνθρωποι την εξοργίζουν με το να παραβιάζουν τους νόμους της φύσης. Για παράδειγμα, όταν μια γυναίκα αποβάλλει κρυφά το παιδί της, η Sedna είναι σίγουρο πως θα την τιμωρήσει με κάποιο έμμεσο τρόπο, γιατί θεωρεί ότι το σφάλμα δεν είναι στην πράξη αλλά στη μυστικότητα μιας πράξης.
Οι κυνηγοί μπορούν να κάνουν εξίσου μεγάλα σφάλματα που διακινδυνεύουν την καλή κατάσταση των ζώων, με το να μην τα σκοτώνουν σωστά, και γενικά παραβιάζοντας τους κανόνες. Όταν γίνεται κάτι τέτοιο, η Sedna νιώθει κάτι περισσότερο από θυμό. Νιώθει πραγματικό πόνο στα μέλη από όπου τα θαλάσσια πλάσματα χωρίζονται από το σώμα της.
Οι πρώτοι μάγοι μεταξύ των Εσκιμώων, εμφανίστηκαν σε μια περίοδο λιμού και έλλειψης τροφών, που ανάγκασε τους angekkok –που σημαίνει «μάγος» ή «σαμάνος»– να «καταδυθούν στο μέρος που βρίσκονται οι πηγές τροφής» και να φέρουν πίσω στους ανθρώπους από εκεί, τροφή. Σε αυτό το ταξίδι τους οι angekkok αντιμετώπιζαν πολλά εμπόδια. Ένα από αυτά τα εμπόδια είναι οι κινούμενες κοτρόνες που απλώνονται σ’ όλο το βυθό της θάλασσας. Όσο περισσότερο κύρος έχει ένας μάγος τόσο ευκολότερο είναι το ταξίδι του.
Στην πύλη της κατοικίας της Sedna συναντά τον Κέρβερο, που όπως είπαμε σε μερικές παραδόσεις είναι ο σκύλος-άντρας της, που φυλά την πύλη. Λίγο αργότερα θα συναντήσει τον πατέρα της, ο οποίος επίσης θα πρέπει να εγκρίνει τον απρόσκλητο επισκέπτη. Όταν συναντήσει τη θεότητα, ο μάγος θα πρέπει να ξέρει πως να την αντιμετωπίσει, γιατί μερικές φορές πρέπει να είναι επιθετικός και βίαιος, και άλλες καλός και ευγενικός μαζί της. Στην πρώτη περίπτωση, ξεμπλέκει και καθαρίζει τα μπερδεμένα μαλλιά της από τα μιασματικά υγρά που έχουν κατρακυλήσει πάνω της, από τα σφάλματα των ανθρώπων.
Την παρακαλά για να την ηρεμήσει με απολογίες για αυτά τα σφάλματα, ελπίζοντας ότι αυτή θα τα συγχωρέσει. Πολλές φορές όμως η Sedna είναι αδιάλλακτη. Και τότε είναι που μόλις του δοθεί η ευκαιρία, τη γραπώνει με κάποιο γάντζο που έχει πάνω του, και τη σέρνει μέχρι την επιφάνεια της θάλασσας, για να την αναγκάσει να δεχθεί τους όρους του προκειμένου να την αφήσει ελεύθερη. Για να ελευθερώσει τα πλάσματα που κρατά κλεισμένα στην κατοικία της, ο μάγος πολλές φορές αναγκάζεται να της κόψει τα δάχτυλα. Η κατοικία της είναι επίσης ένα καθαρτήριο ψυχών για τους νεκρούς.
Η διαμονή τους εκεί, προετοιμάζει αυτές τις ψυχές για τη όμορφη Χώρα του Φεγγαριού, στην οποία θα πάνε μετά για να κατοικήσουν. Μόνο οι ψυχές των νεκρών που βίωσαν ένα βίαιο θάνατο, και μερικών προνομιούχων, περνούν στη Χώρα του Φεγγαριού, δίχως να περάσουν πρώτα τη καθαρτήρια διαμονή.
Η Γυναίκα της Θάλασσας που συναντάμε σε μερικές παραδόσεις των Ινουίτ, είναι η σύζευξη της Sedna και του Φεγγαριού, και αυτό δεν είναι καθόλου παράξενο γνωρίζοντας τις επιρροές που ασκεί το φεγγάρι στα θαλάσσια νερά. Τα δύο στοιχεία του νερού και του φεγγαριού ενώνονται σε μια θεότητα θηλυκού γένους. Η γονιμότητα που αντιπροσωπεύει το φεγγάρι, και η πηγή τροφής που είναι το νερό, είναι ιερά στοιχεία για τους Εσκιμώους.
Οι γυναίκες που είναι έγκυες ή που βρίσκονται σε περίοδο εμμηνορρυσίας απαγορεύεται να έρθουν κοντά σε μια ιερή τοποθεσία όπου υπάρχει αφθονία φώκιας και σολομού. Το ιερό σημείο που είναι συνήθως μια τρύπα στην παγωμένη επιφάνεια, αντιμετωπίζεται τελετουργικά από τους «ψαράδες». Για παράδειγμα, όσα ψάρια πιάσει πρέπει να τοποθετηθούν σ’ έναν κύκλο δίπλα σε αυτήν την τρύπα, με τα κεφάλια στραμμένα προς αυτήν. Με αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλίσει τη συνέχεια της καλής τύχης που είχε ως τότε.
Ο μοναχικός «ψαράς» μπορεί να περάσει πολλές ώρες πάνω από την τρύπα στον πάγο, περιμένοντας τη λεία του, και καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμονής μέσα στην παγωμένη έρημο, όπου τα χνώτα του συννεφιάζουν στον παγωμένο αέρα, θα τον ακούσετε να τραγουδά.
Τα μελωδικά λόγια του παράπονου για την αναμονή αυτή, ηχούν ακόμη στα μακρινά αυτά μέρη μέσα στους καιρούς. Εκεί, στις απέραντες παγωμένες εκτάσεις, ένας τυχαίος περαστικός θα ήταν ότι πιο παράξενο και απρόσμενο. Αλλά, όπως τον φαντάζομαι, θα πρέπει να είναι ένας τόπος όμοιος με τη Χώρα του Φεγγαριού…
© ΛΕΝΑ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ περιοδικό STRANGE
πηγή
Το περίφημο "λουλούδι-πτώμα" άνθισε στη Μελβούρνη
Είναι
ένα σπάνιο λουλούδι με ύψος δυο μέτρων και με οσμή σαν σάρκα σε…
αποσύνθεση! Ανθίζει κάθε εφτά χρόνια και το άνθος διατηρείται μόλις
τρεις μέρες.
Λόγω της οσμής του λέγεται λουλούδι-«πτώμα» και ανακαλύφτηκε το 1878 σε δάσος της Σουμάτρας.
Το φυτό αυτό υπάρχει και στον Βοτανικό Κήπο της Μελβούρνης και αυτές τις μέρες άνθισε για πρώτη φορά και συγκεντρώνει δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες.
Το λουλούδι- «πτώμα» όπως ονομάζεται το Αμορφόφαλους Τίτανουμ (Amorphophallus titanum) έχει πάρει το όνομά του από τη μυρωδιά που αναδύει, η οποία μοιάζει με την οσμή σάρκας σε αποσύνθεση (για να προσελκύει έντομα για γονιμοποίηση).
Λόγω της οσμής του λέγεται λουλούδι-«πτώμα» και ανακαλύφτηκε το 1878 σε δάσος της Σουμάτρας.
Το φυτό αυτό υπάρχει και στον Βοτανικό Κήπο της Μελβούρνης και αυτές τις μέρες άνθισε για πρώτη φορά και συγκεντρώνει δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες.
Το λουλούδι- «πτώμα» όπως ονομάζεται το Αμορφόφαλους Τίτανουμ (Amorphophallus titanum) έχει πάρει το όνομά του από τη μυρωδιά που αναδύει, η οποία μοιάζει με την οσμή σάρκας σε αποσύνθεση (για να προσελκύει έντομα για γονιμοποίηση).
Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012
Δείτε το φάντασμα που εμφανίστηκε την ώρα της βάφτισης!!!
ώρες αργότερα όταν ανήρτησαν τις φωτογραφίες από το μυστήριο στο Facebook.
Η χήρα του άνδρα που αυτοκτόνησε πριν από 17 χρόνια, στα 41 του χρόνια, έμεινε άναυδη όταν χαμογελαστή παρακολουθούσε τις φωτογραφίες που ανήρτησαν τα παιδιά της στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης κι εντόπισε το πρόσωπό του πίσω από
την κόρη τους που βάφτιζε το δεύτερο παιδί της.
Δεν ήταν η μόνη βέβαια που εντόπισε την περίεργη σκιά που μοιάζει απίστευτα με τον αείμνηστο άνδρα της αλλά ακόμη και τα παιδιά του δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν είδαν το πρόσωπό του και είναι σίγουρα ότι ο πατέρας τους ήταν εκεί και τους παρακολουθούσε.
Η βάφτιση πραγματοποιήθηκε στον ναού του Αγίου Μάρτιν στο Καντέρμπουρι της Μ. Βρετανίας, την αρχαιότερη εκκλησία που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. Λειτουργίες τελούνται εκεί από το 1668 αλλά ποτέ κανείς δεν ανέφερε την εμφάνιση φαντασμάτων
Πηγή
Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012
Άγνωστο ιπτάμενο αντικείμενο ακολουθεί επιβατικό αεροπλάνο πάνω από το Χιούστον - Βίντεο
Αυτή η παρατήρηση έγινε από επιβάτη αεροπλάνου που απογειώθηκε από το Χιούστον στις 23 Δεκεμβρίου του 2012. Μπορεί να σκεφτεί κάποιος ότι αυτό οφείλεται σε μια αντανάκλαση του φωτός από το εσωτερικό του αεροπλάνου, και γι'αυτό ο επιβάτης που τραβά το βίντεο βάζει το χέρι του μπροστά, και από ότι φαίνεται δεν αλλάζει την παρατήρηση του άγνωστου αντικειμένου με οποιονδήποτε τρόπο.
Όταν διευρύνεται το αντικείμενο βλέπουμε ότι δεν είναι μια αντανάκλαση από το φως ... αλλά φαίνεται να είναι ένα στερεό αντικείμενο με ένα πολύ ξεχωριστό σχήμα.
Το βίντεο ήταν μεγαλύτερης διάρκειας αλλά έχει κοπεί και δείχνει μόνο το κύριο μέρος. Το αυθεντικό βίντεο έχει σταλεί στην FAA το οποίο επανεξετάζεται για να δώσει κάποια εξήγηση για το τι θα μπορούσε να ήταν.
πηγή
Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012
.jpg)
Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012
Δείτε τι θα ακολουθήσει και στην Ελλάδα.Το μεγάλο φαγοπότι αρχίζει!!!
Το κόλπο είναι πολύ απλό. Δημιούργησαν πανικό και κινδυνολογούσαν με τα ΜΜΕ στην πρώτη γραμμή, έτσι ώστε στη κατάσταση που μας οδήγησαν, να μην μπορούμε να βρούμε λύσεις πέρα από αυτές που μας προτείνουν. Έτσι μας αρπάζουν όλα τα περιουσιακά μας στοιχεία. Αυτό είναι το κόλπο του ΔΝΤ.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ... οι αναπτυσσόμενες χώρες υπέστησαν είκοσι πέντε τέτοια σοκ μεταξύ 1981 και 1983, ενώ στο αποκορύφωμα της κρίσης μεταξύ 1984 και 1987, υπέστησαν εκατόν σαράντα τέτοια σοκ, που τις βύθισαν ακόμα πιο βαθιά στο χρέος.
Όχι λοιπόν δεν είμαστε πειραματόζωα!. Απλά το ΔΝΤ δεν είχε εφαρμόσει σε χώρα της Ευρωζώνης, το μέγα κόλπο!
ΕΕ και ΔΝΤ χεράκι χεράκι εφαρμόζουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Να δημιουργούν τεχνητές κρίσεις έτσι ώστε να δώσουν τις λύσεις που εκείνοι επιθυμούν.
Οι λύσεις είναι το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, κατάργηση κοινωνικού κράτους, κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων. Έτσι αντί το συγκεκριμένο πρόγραμμα να το εφαρμόζουν σε κάθε χώρα ξεχωριστά, αφού μπήκαν στην Ευρωζώνη το εφαρμόζουν ενιαία. Σε αυτή την πολιτική υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στην ΕΕ και το ΔΝΤ για το ποιος θα πάρει μεγαλύτερο μερίδιο από τα λάφυρα!
Σε αυτή την διαφωνία μπήκαν και τα δικά μας κόμματα. Κόμματα θα διαλυθούν, κόμματα θα ενωθούν όχι για το καλό μας, αλλά για το ποιος θα είναι ο μεγάλος κερδισμένος, το δολάριο ή το ευρώ.
Σε αυτό το πλαίσιο ο Σαμαράς και οι υπουργοί του άρχισαν επαφές με πολυεθνικές. Ξεπουλάνε τα πάντα σαν καλοί μεσίτες. Δείτε τι θα ακολουθήσει και στην Ελλάδα.
Σε αυτό το άρθρο θα δείτε μόνο ότι αφορά το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας της κάθε χώρας όπου πήγε το ΔΝΤ.
Τις κοινωνικές επιπτώσεις από αυτό το ξεπούλημα, ανεργία, θνησιμότητα πληθυσμού, ανασφάλιστοι, άστεγοι, από αυτήν την πολιτική που ακολουθεί το ΔΝΤ και στην Ελλάδα θα τις δούμε σε επόμενο άρθρο.
Τα στοιχεία για τις χώρες αυτές τα πήραμε από το βιβλίο της Naomi Klein με τίτλο ‘’ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ’’ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη. Αξίζει να το αγοράσετε, θα σας λυθούν πολλές απορίες.
Τα σχόλια ενδιάμεσα σε ότι αφορά την χώρα μας είναι δικά μας.
Ελλάδα
|
Βολιβία 1985
|
Διαβάστε εδώ τι πληρώνουμε για τόκους, δάνεια και φόρους
Φόροι: Το 97% ο λαός, το 3% οι πλουτοκράτες! |
Το
χρέος της χώρας ήταν τόσο μεγάλο, ώστε το ποσό που έπρεπε να καταβάλει
για τοκοχρεολύσια ξεπερνούσε το σύνολο του κρατικού προϋπολογισμού.
|
Οκτώβριος 2012
Η τριτοκομματική κυβέρνηση Σαμαρά-Κουβέλη-Βενιζέλου τα έφερε όλα σε ένα άρθρο.
|
Αντί να θέσει σε εφαρμογή κάθε μέτρο του σχεδίου µε μεμονωμένους νόμους (ο νέος φορολογικός κώδικας, ο νέος νόμος για τις τιμές κτλ.), η ομάδα του Πας επέμεινε να συντελεστεί ολόκληρη η «επανάσταση» µε ένα µόνο εκτελεστικό διάταγμα, το D.S. 21060. Το διάταγμα περιλάμβανε 22 ξεχωριστούς νόμους και κάλυπτε κάθε πτυχή
της οικονομικής ζωής της χώρας, γεγονός που το καθιστούσε, όσον αφορά
το εύρος και τους φιλόδοξους στόχους του, κάτι αντίστοιχο προς το
«Τούβλο», το προσχέδιο που είχαν συντάξει τα Παιδιά του Σικάγου όταν
προετοιμαζόταν το πραξικόπημα του Πινοσέτ
|
«Το
δίδαγμα είναι προφανές: Για να προβλέψετε πού θα αναδυθεί μια νέα γενιά
δισεκατομμυριούχων στρέψτε το βλέμμα σας προς τις χώρες όπου ανοίγουν
οι αγορές»
Ένας από τους ανθρώπους που το γνώριζε αυτό πολύ καλά ήταν ο Γκονσάλο Σάντσες δε Λοσάδα (Γκόνι ), ο επιχειρηματίας στο σαλόνι της έπαυλης του οποίου σχεδιάστηκε το 1985 το πρόγραμμα για τη θεραπεία-σοκ στη
Βολιβία.
Ως Πρόεδρος της χώρας στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο Σάντσες δε
Λοσάδα πούλησε την εθνική Πετρελαϊκή εταιρεία της Βολιβίας, αλλά και τις
εθνικές επιχειρήσεις αερομεταφορών σιδηροδρόμων ηλεκτρισμού και
τηλεφωνίας.
Σε αντίθεση με ότι συνέβη σrη Ρωσία, όπου τα έπαθλα δόθηκαν σε ντόπιους, οι νικητές σrη διαδικασία εκποίησης της δημόσιας περιουσίας της Βολιβίας ήταν οι Enron,Royal Dutch/Shell, Amoco Corp. και Citicorp-και οι πωλήσεις έγιναν απευθείας, χωρίς να προκύψει ανάγκη για διαμεσολάβηση-συνεργασία με εγχώριες εταιρείες.
Οι ιδιωτικοποιήσεις πυροδότησαν μια σειρά από «πολέμους» στη Βολιβία: Αρχικά τον « πόλεμο του νερού» εναντίον της Bechtel, που είχε αγοράσει το σύστημα ύδρευσης και είχε αυξήσει τις τιμές κατά 300%.
Έπειτα, τον «πόλεμο των φόρων» εναντίον του σχεδίου του ΔΝΤ που προέβλεπε τη φορολόγηση των φτωχών για να
μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα, και τέλος, τον «πόλεμο του φυσικού
αερίου» εναντίον των σχεδίων εξαγωγής φυσικού αερίου στις ΗΠΑ.
Τελικά, ο Γκόνι υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το Προεδρικό Μέγαρο και να ζήσει εξόριστος στις ΗΠΑ, όμως (όπως και στην περίπτωση του Φερνάντο δε λα Ρουά) όχι προτού χαθούν πολλές ζωές.
Ελλάδα
|
Αργεντινή
|
Μήπως
θυμάστε ανάλογες περιπτώσεις και στην Ελλάδα όπου μίλαγε ο
Παπακωνσταντίνου για τον τιτανικό της ελληνικής οικονομίας, ο
Παπανδρέου κυβερνώ ένα διεφθαρμένο κράτος…
|
Στην Αργεντινή το
«Σχέδιο του Καβάγιο», όπως ονομάστηκε, βασιζόταν στο ευφυές τέχνασμα
το οποίο είχαν τελειοποιήσει τόσο η Παγκόσμια Τράπεζα όσο και το ΔΝΤ:
να χρησιμοποιούν το χάος και την απελπισία που προκαλούσε μια κρίση
υπερπληθωρισμού για να προωθήσουν τις ιδιωτικοποιήσεις ως αναπόσπαστο
τμήμα της αποστολής διάσωσης της οικονομίας.
|
Το ίδιο ακριβώς έγινε και στον Καναδά, όπου πήγε το ΔΝΤ
Τον Σεπτέμβριο του 1995 διέρρευσε στον Καναδικό Τύπο ένα βίντεο στο οποίο απεικονιζόταν ο Τζον Σνόμπελεν, υπουργός Παιδείας του Οντάριο, να λέει κατά τη διάρκεια μιας κεκλεισμένης των θυρών συνεδρίασης δημόσιων λειτουργών ότι, πριν ανακοινωθούν περικοπές στην εκπαίδευση και άλλες μη δημοφιλείς μεταρρυθμίσεις,
''θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα κλίμα πανικού μέσω της διαρροής πληροφοριών που θα παρουσίαζαν μια πολύ πιο ζοφερή εικόνα από ό,τι ο ίδιος θα ήμουν διατεθειμένος να παραδεχτώ. Αποκαλούσε αυτή τη στρατηγική δημιουργία μιας χρήσιμης κρίσης.
Ο Μάικλ Μπρούνο, επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας για τις αναπτυσσόμενες οικονομίες είχε δηλώσει
''Πράγματι, καθώς μια κρίση βαθαίνει, το κράτος συρρικνώνεται σταδιακά. Αυτή η εξέλιξη έχει ένα θετικό αποτέλεσμα: Όταν αρχίζουν οι μεταρρυθμίσεις, οι ομάδες που αντιδρούν θα έχουν αποδυναμωθεί και ένας ηγέτης που επιλέγει μια μακροπρόθεσμη λύση αντί τη βραχυπρόθεσμη ευκολία θα κερδίσει την αναγκαία υποστήριξη για τις μεταρρυθμίσεις’’.
Στην Αργεντινή για να σταθεροποιηθεί το νομισματικό σύστημα, ο Καβάγιο επέβαλε μαζικές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και έθεσε σε κυκλοφορία ένα νέο νόμισμα, το αργεντίνικο πέσο, το οποίο ήταν άμεσα συνδεδεμένο με το αμερικανικό δολάριο.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 το κράτος ξεπούλησε τον πλούτο της Αργεντινής τόσο γρήγορα και τόσο ολοκληρωτικά, ώστε το σχέδιο υπερέβη κατά πολύ όσα είχαν συμβεί στη Χιλή τις προηγούμενες δεκαετίες.
Μέχρι το 1994 το 90% των κρατικών επιχειρήσεων είχαν πουληθεί σε ιδιωτικές εταιρείες, ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν η Citibank, η Bank Boston, οι γαλλικές Suez και Vivendi, οι ισπανικές Repsol καιΤeΙefόnίca.
Πριν γίνουν οι πωλήσεις των κρατικών επιχειρήσεων, οι Μένεµ και Καβάγιο είχαν γενναιόδωρα προσφέρει µια πολύτιμη εξυπηρέτηση στους νέους ιδιοκτήτες, απολύοντας σχεδόν 700.000 εργαζόμενους, σύμφωνα µε τους υπολογισμούς του ίδιου του Καβάγιο κάποιοι πιστεύουν ότι ο αριθμός των απολυμένων ήταν ακόμα μεγαλύτερος. Μόνο από την εταιρεία πετρελαίου απολύθηκαν 27.000 άτομα στα χρόνια της διακυβέρνησης του Μένεµ.
Τον Ιανουάριο του 2006, πολλά χρόνια αφότου ο Καβάγιο και ο Μένεµ είχαν αποχωρήσει από την εξουσία, οι Αργεντινοί πληροφορήθηκαν µια εκπληκτική είδηση: Αποδείχτηκε ότι το «Σχέδιο του Καβάγιο» δεν ήταν καν του Καβάγιο, ούτε του ΔΝΤ. Ολόκληρο το πρόγραμμα της θεραπείας· σοκ που επιβλήθηκε στην Αργεντινή στις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχε εκπονηθεί κρυφά από την JPMorgan και τη Citibank, τους δύο μεγαλύτερους ιδιώτες πιστωτές της Αργεντινής.
Όσο για την περίοδο της περιβόητης διαφθοράς και των ιδιωτικοποιήσεων στην Αργεντινή, αυτή εξυμνήθηκε σε μια επενδυτική έκθεση της Goldman Sachs ως η δημιουργία ενός «Γενναίου Νέου Κόσμου».
Ο ΚάρλοςΜένεμ, ο Περονιστής Πρόεδρος που είχε ανέλθει σrην εξουσία να είναι η φωνή των εργαζομένων πραγματοποίησε απολύσεις και στη συνέχεια πούλησε την πετρελαϊκή βιομηχανία, το τηλεφωνικό δίκτυο, την αεροπορική εταιρεία, τους σιδηροδρόμους, το αεροδρόμιο, το εθνικό οδικό δίκτυο, το σύστημα ύδρευσης, ο Ζωολογικό κήπο του Μπουένος Άιρες και τελικά τα ταχυδρομεία και τα εθνικά συνταξιοδοτικά ταμεία.
Καθώς ο πλούτος της χώρας μεταφερόταν στο εξωτερικό, ο τρόπος ζωής των Αργεντινών πολιτικών γινόταν ολοένα και πιο πολυτελής.
Δείτε τι έγινε στη Ρωσία και ίσως αποκωδικοποιήσουμε αυτά που λένε στη χώρα μας για ανάπτυξη, νέες θέσεις εργασίας, απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας που λέει ο Σαμαράς.
Το 1991 διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση, ακολούθησαν χρόνια μεγάλων πολιτικών αλλαγών. Ακόμα και οι μεγαλύτεροι εχθροί του Κομμουνισμού δεν φαντάζονταν ότι με τον καπιταλισμό-νεοφιλελευθερισμό θα υπήρχε τόσο μεγάλη φτώχεια και δυστυχία στη Ρωσία. Το ΔΝΤ για να δώσει τα δάνεια στη Ρωσία, τους υποχρέωσε σε μια σειρά από νόμους και μεταρρυθμίσεις.
Στη Ρωσία ο πλούτος που διακυβευόταν ήταν τεράστιος: Μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου, το 30% των παγκόσμιων αποθεμάτων φυσικού αερίου, το 20% των παγκόσμιων αποθεμάτων νικελίου, εργοστάσια όπλων και ο κρατικός μηχανισμός των μέσων μαζικής ενημέρωσης, με τον οποίο το Κομμουνιστικό Κόμμα έλεγχε το πληθυσμό της χώρας.
Δείτε τι πουλήθηκε.
Το 40% µιας πετρελαϊκής εταιρείας που το μέγεθός της ήταν συγκρίσιμο µε εκείνο της γαλλικής Total πουλήθηκε έναντι 88 εκατομμυρίων δολαρίων (το 2006 οι συνολικές πωλήσεις της Total ανέρχονταν σε 193 δισεκατομμύρια δολάρια).
Η Οrilsk Nickel, η οποία παρήγε το ένα πέμπτο του παγκόσμιου νικελίου, πουλήθηκε έναντι 170 εκατομμυρίων δολαρίων (παρόλο που σύντομα τα κέρδη της θα εκτοξεύονταν στο 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως).
Η πετρελαϊκή εταιρεία Yukos,που ελέγχει περισσότερο πετρέλαιο από ό,τι το Κουβέιτ, πουλήθηκε έναντι 309 εκατομμυρίων δολαρίων (σήμερα τα έσοδά της υπερβαίνουν τα 3 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως).
Το 51% της γιγαντιαίας πετρελαϊκής εταιρείας Sidanko πουλήθηκε έναντι 130 εκατομμυρίων δολαρίων (δύο χρόνια μετά οι διεθνείς αγορές θα αποτιμούσαν αυτό το μετοχικό μερίδιο σε 2,8 δισεκατομμύρια δολάρια).
Ένα τεράστιο εργοστάσιο όπλων πουλήθηκε έναντι 3 εκατομμυρίων δολαρίων, όσο κοστίζει µια εξοχική κατοικία στο Άσπεν.
Ο οικονομολόγος Άντερς Άσλαντ είχε ισχυριστεί ότι οι «πειρασμοί του καπιταλισμού» αρκούσαν για να μεταμορφωθεί η Ρωσία, ότι η δύναμη της απληστίας θα πρόσφερε την αναγκαία ορμή για να ανοικοδομηθεί η χώρα.
Όταν λίγα χρόνια μετά τον ρώτησαν ποιος ήταν ο λόγος που τα πράγματα δεν είχαν εξελιχτεί καλά, απάντησε: «Η διαφθορά, η διαφθορά και η διαφθορά» λες και η διαφθορά είναι κάτι διαφορετικό από την αχαλίνωτη έκφραση των «πειρασμών του καπιταλισμού» σύμφωνα με το Forbes,δημιούργησαν είκοσι τρεις νέους δισεκατομμυριούχους.
Όχι άλλα πειράματα ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή συνθήματα που γράφονταν στους τείχους της Μόσχας εκείνη την εποχή.
Ένας από τους στόχους που είχε το ΔΝΤ μαζί με τις τοπικές κυβερνήσεις της κάθε χώρας ήταν να διαλύσουν τον συνδικαλισμό. Έτσι στη Μεγάλη Βρετανία η Θάτσερ, επέλεξε να συγκρουστεί αρχικά με τους ανθρακωρύχους. Το πιο ισχυρό συνδικάτο στη χώρα.
Όταν το 1984 απήργησαν οι ανθρακωρύχοι, η Θάτσερ παρουσίασε την αντιπαράθεση ως µια συνέχεια του πολέμου µε την Αργεντινή, απαιτώντας µια εξίσου βίαιη επίλυση. Είναι πλέον διάσημη η δήλωσή της: «Έπρεπε να πολεμήσουμε τον εξωτερικό εχθρό στα Φόκλαντ και τώρα πρέπει να πολεμήσουμε τον εσωτερικό εχθρό, ο οποίος είναι ένας πολύ πιο δύσκολος αντίπαλος, αλλά εξίσου επικίνδυνος για την ελευθερία."
Το 40% µιας πετρελαϊκής εταιρείας που το μέγεθός της ήταν συγκρίσιμο µε εκείνο της γαλλικής Total πουλήθηκε έναντι 88 εκατομμυρίων δολαρίων (το 2006 οι συνολικές πωλήσεις της Total ανέρχονταν σε 193 δισεκατομμύρια δολάρια).
Η Οrilsk Nickel, η οποία παρήγε το ένα πέμπτο του παγκόσμιου νικελίου, πουλήθηκε έναντι 170 εκατομμυρίων δολαρίων (παρόλο που σύντομα τα κέρδη της θα εκτοξεύονταν στο 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως).
Η πετρελαϊκή εταιρεία Yukos,που ελέγχει περισσότερο πετρέλαιο από ό,τι το Κουβέιτ, πουλήθηκε έναντι 309 εκατομμυρίων δολαρίων (σήμερα τα έσοδά της υπερβαίνουν τα 3 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως).
Το 51% της γιγαντιαίας πετρελαϊκής εταιρείας Sidanko πουλήθηκε έναντι 130 εκατομμυρίων δολαρίων (δύο χρόνια μετά οι διεθνείς αγορές θα αποτιμούσαν αυτό το μετοχικό μερίδιο σε 2,8 δισεκατομμύρια δολάρια).
Ένα τεράστιο εργοστάσιο όπλων πουλήθηκε έναντι 3 εκατομμυρίων δολαρίων, όσο κοστίζει µια εξοχική κατοικία στο Άσπεν.
Ο οικονομολόγος Άντερς Άσλαντ είχε ισχυριστεί ότι οι «πειρασμοί του καπιταλισμού» αρκούσαν για να μεταμορφωθεί η Ρωσία, ότι η δύναμη της απληστίας θα πρόσφερε την αναγκαία ορμή για να ανοικοδομηθεί η χώρα.
Όταν λίγα χρόνια μετά τον ρώτησαν ποιος ήταν ο λόγος που τα πράγματα δεν είχαν εξελιχτεί καλά, απάντησε: «Η διαφθορά, η διαφθορά και η διαφθορά» λες και η διαφθορά είναι κάτι διαφορετικό από την αχαλίνωτη έκφραση των «πειρασμών του καπιταλισμού» σύμφωνα με το Forbes,δημιούργησαν είκοσι τρεις νέους δισεκατομμυριούχους.
Όχι άλλα πειράματα ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή συνθήματα που γράφονταν στους τείχους της Μόσχας εκείνη την εποχή.
Ένας από τους στόχους που είχε το ΔΝΤ μαζί με τις τοπικές κυβερνήσεις της κάθε χώρας ήταν να διαλύσουν τον συνδικαλισμό. Έτσι στη Μεγάλη Βρετανία η Θάτσερ, επέλεξε να συγκρουστεί αρχικά με τους ανθρακωρύχους. Το πιο ισχυρό συνδικάτο στη χώρα.
Όταν το 1984 απήργησαν οι ανθρακωρύχοι, η Θάτσερ παρουσίασε την αντιπαράθεση ως µια συνέχεια του πολέμου µε την Αργεντινή, απαιτώντας µια εξίσου βίαιη επίλυση. Είναι πλέον διάσημη η δήλωσή της: «Έπρεπε να πολεμήσουμε τον εξωτερικό εχθρό στα Φόκλαντ και τώρα πρέπει να πολεμήσουμε τον εσωτερικό εχθρό, ο οποίος είναι ένας πολύ πιο δύσκολος αντίπαλος, αλλά εξίσου επικίνδυνος για την ελευθερία."
Έχοντας καταγράψει τους Βρετανούς εργάτες ως «εσωτερικό εχθρό», η
Θάτσερ εξαπέλυσε όλη την ισχύ του κράτους εναντίον των απεργών.
Μέχρι το τέλος του 1985 η Θάτσερ είχε κερδίσει και αυτό τον πόλεμο: Οι εργάτες πεινούσαν και δεν μπορούσαν να αντέξουν. Τελικά, απολύθηκαν 996 άνθρωποι.
Μεταξύ 1984 και 1985 η κυβέρνησή της ιδιωτικοποίησε, μεταξύ άλλων, τις British Telecom, British Gas, British Airways, British Airport Authority και British Steel, ενώ πούλησε τις μετοχές της British Petroleum που διέθετε το κράτος.
Μέχρι το τέλος του 1985 η Θάτσερ είχε κερδίσει και αυτό τον πόλεμο: Οι εργάτες πεινούσαν και δεν μπορούσαν να αντέξουν. Τελικά, απολύθηκαν 996 άνθρωποι.
Μεταξύ 1984 και 1985 η κυβέρνησή της ιδιωτικοποίησε, μεταξύ άλλων, τις British Telecom, British Gas, British Airways, British Airport Authority και British Steel, ενώ πούλησε τις μετοχές της British Petroleum που διέθετε το κράτος.
Πως το κατάφερε αυτό η Θάτσερ;
Όπως συμβαίνει με όλες τι χώρες που έχουν υποστεί το δόγμα του σοκ.
Όταν σε έναν άνθρωπο συμβεί κάποια μεγάλη καταστροφή πχ οικονομική μπορεί να το αντέξει. Όταν του συμβούν όλες οι καταστροφές μαζί δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει, παραιτείται. Το δόγμα του ΣΟΚ που εφαρμόζεται και στην χώρα μας έχει ακριβώς την ίδια λογική. Φέρνουν όλα τα νομοσχέδια μαζί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα έτσι ώστε η κοινωνία να μην αντιδράσει. Παράλληλα μέσω των μέσων μαζικής εξημέρωσης καλλιεργούν τον φόβο της οικονομικής κατάρρευσης και το αίσθημα της ματαιότητας έτσι ώστε να μην αντιδράσει η κοινωνία.
«Ζούσαμε σε µια κατάσταση σύγχυσης και άγχους, πειθήνιοι και πρόθυμοι να συμμορφωθούμε µε τις διαταγές. [ ... ] Οι άνθρωποι είχαν παλινδρομήσει σε προγενέστερα στάδια ύπαρξης, φοβούνταν και ήταν εξαρτημένοι, θυμάται ο Χιλιανός ψυχίατρος Μάρκο Αντόνιο δε λα Πάρα. Με άλλα λόγια, βρίσκονταν σε κατάσταση σοκ. Έτσι, όταν τα οικονομικά σοκ εκτόξευσαν στα ύψη τις τιμές και μείωσαν τους μισθούς, οι δρόμοι της Χιλής, της Αργεντινής και της Ουρουγουάης παρέμειναν άδειοι και ήρεμοι. Δεν έγιναν εξεγέρσεις, δεν κηρύχτηκαν γενικές απεργίες.
Αυτό συνέβη και στην Ελλάδα.
Έτσι θα πατήσουν επάνω σε πραγματικές αδυναμίες του Δημοσίου με μοναδικό σκοπό να ξεπουληθεί το Δημόσιο και όχι να διορθωθεί.
Ο Ντέιβισον Μπαντού, υψηλόβαθμος οικονομολόγος του ΔΝΤ που καθ’ όλη τη δεκαετία του 1980 σχεδίαζε τα προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής για τη Λατινική Αμερική και την Αφρική, παραδέχτηκε αργότερα ότι «όλα όσα κάναμε από το 1983 και μετά βασίζονταν σε μια αίσθηση ότι έπρεπε να εκπληρώσουμε μια αποστολή: Ο Νότος έπρεπε να “ιδιωτικοποιηθεί” ή να πεθάνει. Για το λόγο αυτόν προκαλέσαμε αδιάντροπα ένα οικονομικό χάος στη Λατινική Αμερική και στην Αφρική από το 1983 μέχρι το 1988»
ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ
Όταν πήραν οι Αφρικανοί στα χέρια τους την εξουσία είχαν την εντύπωση ότι θα είχαν τον οικονομικό και πολιτικό έλεγχο. Πριν δώσουν την εξουσία οι λευκοί, το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο παγιδεύτηκε σε νέο είδος ιστού από μυστηριώδεις κανόνες και ρυθμίσεις που αποσκοπούσαν στο να περιχαρακώσουν και να περιορίσουν την εξουσία των εκλεγμένων ηγετών. Ενώ ο ιστός τύλιγε τη χώρα ελάχιστοι το πρόσεξαν.
Προσέξετε τι έγινε όταν ήρθαν στην εξουσία:
Ήθελαν να αναδιανείμουν τη γη; Ήταν αδύνατο, καθώς την τελευταία στιγμή οι διαπραγματευτές αποδέχτηκαν ένα άρθρο που προστάτευε την ατομική ιδιοκτησία, καθιστώντας πρακτικά αδύνατη την αγροτική μεταρρύθμιση.
Ήθελαν να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας για εκατομμύρια ανέργους; Δεν μπορούσαν να το κάνουν, καθώς εκατοντάδες εργοστάσια ήταν έτοιμα να κλείσουν επειδή το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο είχε υπογράψει την Γενική Συμφωνία Δασμών και εμπορίου(τον προάγγελο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου), η οποία απαγόρευε την κρατική επιδότηση των αυτοκινητοβιομηχανιών και των υφαντουργείων.
Ήθελαν να θέσουν σε κυκλοφορία περισσότερο χρήμα; Έπρεπε να έχουν τη σύμφωνη γνώμη του επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας, του ίδιου ανθρώπου που τη διοικούσε και επι απαρτχάιντ.
Ήθελαν να επιβάλουν ελέγχους στις συναλλαγματικές ισοτιμίες προκειμένου να προστατέψουν το νόμισμα της χώρας από την κερδοσκοπία. Μια τέτοια απόφαση παραβίαζε τους όρους της συμφωνίας ύψους 850 εκατομμυρίων με το ΔΝΤ, η οποία συμπτωματική είχε υπογραφεί λίγο πριν τις εκλογές.
Ήθελαν να αυξήσουν τους μισθούς για να κλείσει το χάσμα που υπήρχε επί απαρτχάιντ; Όχι κύριοι, καθώς η συμφωνία με το ΔΝΤ προέβλεπε συγκράτηση των μισθών. Η οποιαδήποτε αλλαγή πολιτικής θα θεωρούνταν απόδειξη επικίνδυνης εθνικής αφερεγγυότητας, έλλειψη αφοσίωσης στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.
Όλα αυτά τα είχαν υπογραφεί πριν παραδώσουν την εξουσία οι λευκοί. Το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο είχε την εντύπωση ότι αυτά ήταν τεχνικά θέματα και όταν θα έπαιρναν την εξουσία αυτοί θα μπορούσαν να τα αλλάξουν.
Μας έβγαλαν τις αλυσίδες από τον λαιμό και μας τις έβαλαν στους αστραγάλους, είπε ο Ρασούλ Σνάιμαν, επί πολλά έτη ακτιβιστής εναντίον του απαρτχάιντ.
Δείτε τα αποτελέσματα μετά από μια δεκαετία.
* Τουλάχιστον το 40% των νέων τηλεφωνικών γραμμών δε λειτουργούσαν το 2003.
Όσο για «τα ορυχεία, τις τράπεζες και τις μονοπωλιακές βιομηχανίες-, των οποίων την εθνικοποίηση ζητούσε ο Μαντέλα, παρέμειναν στα χέρια των τεσσάρων ελεγχόμενων από λευκούς εταιρικών κολοσσών, που ελέγχουν επίσης το 80% του Χρηματιστηρίου Αξιών του Γιοχάνεσμπουργκ.
Το 2005 μόνο το 4% των εισηγμένων εταιρειών ανήκαν ή ελέγχονταν από μαύρους. Το 2006 οι λευκοί εξακολουθούσαν να κατέχουν το 70% της καλλιεργήσιμης γης της Νότιας Αφρικής, παρόλο που αποτελούν μόνο το10% του πληθυσμού.
Μεταξύ 1997 και 2004 η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής πούλησε δεκαοχτώ κρατικές εταιρείες, συγκεντρώνοντας 4 δισεκατομμύρια δολάρια, όμως σχεδόν από τα μισά αυτά χρήματα θα πήγαιναν για την εξυπηρέτηση του χρέους. Ενώ το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο όχι μόνο αθέτησε την υπόσχεση του Μαντέλα για ‘’εθνικοποίηση των ορυχείων των τραπεζών και ων μονοπωλιακών βιομηχανιών’’ αλλά έπραξε ακριβώς το αντίθετο. Άρχισε να εκποιεί τα εθνικά περιουσιακά στοιχεία για να πληρώσει τα χρέη των πρώην καταπιεστών. Παρότι υπάρχουν ισχυρά νομικά επιχειρήματα ότι το χρέος είναι επαχθές.
Ο Ντάνι Ρόντρικ, διάσημος οικονομολόγος του Πανεπιστημίου της Κολούμπια που εργάστηκε για πολλά χρόνια στην Παγκόσμια Τράπεζα, περιγράφει ολόκληρο το οικοδόμημα της διαρθρωτικής προσαρμογής ως μια ιδιοφυή στρατηγική μάρκετινγκ.
Ωστόσο τα όσα παραδέχτηκε ο Ρόντρικ αποτελούσαν μια ομολογία, και μάλιστα εκ των ένδον του κατεστημένου της Ουάσινγκτον, ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες υποτάσσονταν σε αυτούς μόνο εξαιτίας ενός συνδυασμού προ σχηματικών ισχυρισμών και ωμού εκβιασμού: Θέλετε να σώσετε τη χώρα σας; Ξεπουλήστε τη.
Ο Ρόντρικ έφτασε στο σημείο να παραδεχτεί ότι οι ιδιωτικοποιήσεις και το ελεύθερο εμπόριο, δύο κομβικές παράμετροι στο πακέτο της διαρθρωτικής προσαρμογής, δεν έχουν άμεση σχέση με τη σταθεροποίηση. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, το να υποστηρίζει κάποιος το αντίθετο είναι ≪κακά οικονομικά≫
Αυτά είναι τα αποτελέσματα της περιβόητης παγκοσμιοποίησης. Διεθνείς οργανισμοί που καταλύουν κάθε έννοια ανεξάρτητου κράτους, έτσι το ΔΝΤ με το που μπήκε στην Ευρωζώνη έχει ένα πεδίο για να δράσει πολύ μεγαλύτερο από ότι πριν.
ΔΝΤ και ΕΕ πάνε χέρι χέρι στο να πτωχεύσουν τους λαούς, οι τράπεζες είναι το εργαλείο αφαίμαξης την οικονομίας προς χάριν των μονοπωλίων.
Αρκεί να θυμίσουμε τι σημαίνει ανάπτυξη για αυτούς.
Πούλησαν τα ορυχεία
στη Χαλκιδική χωρίς να πάρει το δημόσιο ούτε ενα ευρώ απο την πώληση
αλλά και ούτε ένα ευρώ από τα δικαιώματα χρυσού.
Να θυμίσουμε την πώληση της Δωδώνης, του ΟΠΑΠ, της Αγροτικής.
Η δημόσια περιουσία θα πάει στα χέρια πολυεθνικών και ντόπιων εταιρειών.
Να θυμίσουμε την πώληση της Δωδώνης, του ΟΠΑΠ, της Αγροτικής.
Η δημόσια περιουσία θα πάει στα χέρια πολυεθνικών και ντόπιων εταιρειών.
Θα δίνουν 300 ευρώ μισθούς και θα πληρώνουν μειωμένη εφορία στο όνομα
της ανάπτυξης. Αυτή είναι η επόμενη ημέρα που μας υποσχέθηκε ο Σαμαράς.
Ο Πελόσκι, ο στρατηγικός αναλυτής της Morgan Stanley, υπήρξε ιδιαίτερα ειλικρινής για την Ασία: Αν η κρίση αφηνόταν να επιδεινωθεί, η περιοχή θα στέγνωνε από ξένο συνάλλαγμα και οι ασιατικές εταιρείες θα υποχρεώνονταν είτε να κλείσουν είτε να εξαγοραστούν από Δυτικές εταιρείες τόσο η μια όσο και η άλλη έκβαση θα ήταν επωφελείς για τη Morgan Stanley.
‘’θα ήθελα να δω εταιρείες να κλείνουν και περιουσιακά στοιχεία να εκποιούνται. [ ... ] Η εκποίηση περιουσιακών στοιχείων δεν είναι εύκολο πράγμα. Συνήθως οι ιδιοκτήτες δεν πουλούν, εκτός αν υποχρεωθούν να το κάνουν. Επομένως, χρειαζόμαστε ακόμα περισσότερες κακές ειδήσεις, ώστε να συνεχίσουμε να πιέζουμε αυτούς τους ομίλους να πουλήσουν τις εταιρείες τους’’.
http://ioablognews.blogspot.gr/Ο Πελόσκι, ο στρατηγικός αναλυτής της Morgan Stanley, υπήρξε ιδιαίτερα ειλικρινής για την Ασία: Αν η κρίση αφηνόταν να επιδεινωθεί, η περιοχή θα στέγνωνε από ξένο συνάλλαγμα και οι ασιατικές εταιρείες θα υποχρεώνονταν είτε να κλείσουν είτε να εξαγοραστούν από Δυτικές εταιρείες τόσο η μια όσο και η άλλη έκβαση θα ήταν επωφελείς για τη Morgan Stanley.
‘’θα ήθελα να δω εταιρείες να κλείνουν και περιουσιακά στοιχεία να εκποιούνται. [ ... ] Η εκποίηση περιουσιακών στοιχείων δεν είναι εύκολο πράγμα. Συνήθως οι ιδιοκτήτες δεν πουλούν, εκτός αν υποχρεωθούν να το κάνουν. Επομένως, χρειαζόμαστε ακόμα περισσότερες κακές ειδήσεις, ώστε να συνεχίσουμε να πιέζουμε αυτούς τους ομίλους να πουλήσουν τις εταιρείες τους’’.
Αναδημοσίευση από : ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ - ΕΡΕΥΝΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
